شوزو ساساهارا کشتی گیر سابق ژاپنی در ۹۳ سالگی درگذشت. دوران ورزشی ساساهارا کوتاه بود، او کشتی را از سال ۱۹۵۰ آغاز کرد و شش سال پس از قهرمانی در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن، کشتی را ترک کرد. در آن زمان او ۲۷ ساله بود. او همچنین قهرمان جهان در سال ۱۹۵۴ نیز شد.

او در المپیک ملبورن در حالی به مدال طلا رسید که ناصر گیوه چی دارنده مدال نقره المپیک هلسینکی نماینده ایران در آن وزن در رقابت ها بود. در مجموع در المپیک ملبورن ایران با ۲ مدال طلای امامعلی حبیبی و غلامرضا تختی و دو مدال نقره مهدی یعقوبی و محمدعلی خجسته‌پور بعد از شوروی و ترکیه سوم شد.

در رقابت های قهرمانی جهان در سال ۱۹۵۴ که در ژاپن برگزار شد نیز ساساهارا در حالی مدال طلا را به دست آورد که ایران با ۲ طلا و یک نقره بعد از اتحاد جماهیر شوروی و ترکیه بر سکوی سوم ایستاد. توفیق جهانبخت و عباس زندی در آن سال برای ایران مدال طلا کسب کردند و محمدعلی فردین نیز به مدال نقره رسید.

ساساهارا یک کشتی گیر باهوش و خارق العاده بود که کلکسیونی از فنون را روی حریفان خود پیاده می کرد. سرگئی پرئوبراژنسکی مربی پرافتخار اتحاد جماهیر شوروی در کتاب خود "کشتی شغل یک مرد است" در مورد او نوشت: 

در سال ۱۹۵۵، شوزو، به عنوان بخشی از تیم ملی کشتی ژاپن، یک تور در اتحاد جماهیر شوروی داشت. او برتری کامل نسبت به همه رقبا داشت. می توانم بگویم او بالاترین کلاس را در کشتی از خود نشان داد. در نبردها در وهله اول چیزی که همه فرض می‌کنند استفاده از زور و قدرت است اما ساساهارا چنان ماهرانه از دست ها و پاهای بلند خود استفاده می‌کرد که مقاومت برابر تکنیک های او دشوار بود.

بعدها شوزو ساساهارا ریاست فدراسیون کشتی ژاپن را بر عهده گرفت و نایب رئیس کمیته ملی المپیک و فدراسیون بین المللی کشتی فیلا (اتحادیه جهانی کشتی فعلی) شد.

او مدال المپیک خود را به مدرسه زادگاهش در شهر یاماگاتا تقدیم کرد.

نام شوزو ساساهارا در تالار مشاهیر کشتی اتحادیه جهانی کشتی ثبت شده است.