برانکو ایوانکوویچ سرمربی سابق تیم ملی و پرسپولیس پس از درگذشت استاد قدیمی خودش در صفحه شخصی‌اش نوشت: «صمیمانه به خانواده محترم میروسلاو چیرو بلاژوویچ تسلیت عرض می‌کنم.»
پوست انداختن فوتبال ایران در آغاز دهه هشتاد شمسی مدیون محسن صفایی فراهانی، رئیس وقت فدراسیون فوتبال است. او تلاش کرد فوتبال ایران را از نابسامانی و وضعیت آماتورگونه خارج کند. ساختار فوتبال ایران را نظام‌مند کرد، لیگ حرفه‌ای راه انداخت و پای مریبان بزرگ خارجی را به فوتبال ایران باز کرد. آمدن مربی تیم سوم جام جهانی به ایران کار کوچکی نبود. صفایی فراهانی اما با جذب بلاژویچ دست به کار بزرگی زد. این روند پس از بلاژ هم ادامه پیدا کرد و ایران پس از یک دوره افول در دهه هفتاد شمسی دوباره به یک قطب در فوتبال قاره تبدیل شد. بلاژ یکی از ابزار صفایی در مسیر توسعه بود.
بلاژویچ یک میراث دیگر هم از خود به جا گذاشت؛ برانکو ایوانکوویچ. صفایی فراهانی در تصمیمی شجاعانه پس از صعود نکردن ایران به جام جهانی ۲۰۰۲، دستیار بلاژویچ را به عنوان سرمربی ایران انتخاب کرد. تصمیمی که با انتقادهای زیادی در آن مقطع همراه شد. برانکو اما موفقیت‌های چشمگیری برای فوتبال ایران در چند سال به ارمغان آورد؛ قهرمانی در بازی‌های آسیایی ۲۰۰۲، حضور قدرتمند در جام ملت‌های آسیای ۲۰۰۴، صعود به جام جهانی ۲۰۰۶ و ساختن یک تیم منسجم برای چندین سال اما... شاید اوج کار شاگرد خلف میروسلاو بلژوویچ در ایران ساختن تیم پرسپولیس بود. این تیم با معماری برانکو توانست چند سال متوالی قهرمان لیگ برتر ایران و پرافتخارترین در این رقابت ها شود.
باشگاه پرسپولیس در سال ۱۳۹۴ با او به توافق رسید و برانکو ایوانکوویچ سرمربی تیم فوتبال پرسپولیس شد. او چهلمین سرمربی تاریخ پرسپولیس، پنجمین کروات و چهاردهمین مرد خارجی نیمکت پرسپولیس بود. او در فصل اول حضور خود با کنار گذاشتن چندین بازیکن تیم توانست علاوه بر پیروزی در شهرآورد با پرسپولیس چند پله صعود کند؛ فصل بعد برانکو و پرسپولیس ضمن به‌دست آوردن رکوردهای مختلف لیگ داخلی ایران، به دلیل تفاضل گل کمتر، نایب قهرمان لیگ برتر شدند (لیگ برتر فوتبال ایران ۹۵–۱۳۹۴)؛ در فصل ۱۳۹۵–۱۳۹۶، برانکو با پرسپولیس بااختلاف‌ترین (امتیاز در جدول) قهرمانی تاریخ لیگ برتر فوتبال ایران را به‌دست آورد و قهرمان سوپرجام فوتبال ایران (۱۳۹۶٬۱۳۹۷٬۱۳۹۸) نیز شد. در آن فصل پرسپولیس رکوردهای زیادی را جابه‌جا کرد یا شکست. همچنین برانکو برای نخستین‌بار پرسپولیس را به فینال لیگ قهرمانان آسیا برد. همچنین برانکو با پرسپولیس موفق به قهرمانی در جام حذفی ایران شد.
او توانست یازدهمین و دوازدهمین قهرمانی پرسپولیس در لیگ سراسری ایران را نیز به همراه این تیم به‌دست آورد و ۳ هفته زودتر به عنوان قهرمانی لیگ هفدهم وهجدهم دست یافت. چه بسا اگر بلاژوویچ هموطن خودش را به ایران نمی‌آورد یا با لقب «پروفسور» از برانکو حمایت نمی‌کرد او اصلا به نیمکت پرسپولیس نمی‌رسید تا این افتخارات را کسب کند.
بنابراین به نوعی می‌توان گفت که باشگاه پرسپولیس هم به میروسلاو بلاژوویچ به خاطر معرفی برانکو به فوتبال ایران مدیون است!
