جورجینیو، فوق‌ستاره فوتبال، راه زیادی را از سواحل شنی و آب‌های آبی ایمبیتوبا در جنوب برزیل پیموده است. استاد خط میانی ایتالیایی که اکنون ۳۱ سال دارد، پس از نزدیک به ۵ سال حضور در چلسی با مبلغی در حدود ۱۲ میلیون پوند به آرسنال پیوست.

رزومه چشمگیر او شامل قهرمانی در لیگ قهرمانان با آبی‌ها و همچنین قهرمانی اروپا با ایتالیا و یک مقام سومی توپ طلا است.

اما او مادرش را دلیل موفقیت‌های امروزش می‌داند. جورجینیو در سال ۲۰۱۳ عنوان کرد: «مادر من فوتبال بازی می‌کرد و من چیزهای زیادی از او یاد گرفتم. او هنوز هم بازی می‌کند و درک زیادی از فوتبال دارد. او مرا با توپ به ساحل می‌برد و من تمام بعدازظهر را به انجام تمرین‌های تکنیکی روی شن می‌گذراندم.»

مادرش «ماریا ترزا فریتاس» بیشتر ساعات روز را به عنوان نظافتچی کار می‌کرد تا غذا تهیه کند و پول کافی برای خرید کفش و توپ پسرش به دست آورد، و او را به بازی برای تیم محلی بروسکائو می‌برد. جورجینیو در ۱۳ سالگی ۱۸۰ کیلومتر از خانه دور شد تا به رویاهای فوتبالی خود در آکادمی جامه عمل بپوشاند.

این نوجوان اینگونه پرورش داده شد تا بازیکنی ثابت در لیگ برتر شود و قهرمانی را با ایتالیا به‌دست آورد.

ورونا و فراتر از آن

جورجینیو در گروهی متشکل از ۵۰ بچه انتخاب شد تا بخشی از پروژه‌ای باشد که تاجران ایتالیایی در گوابریوبا برای ایجاد نسل جدیدی از برزیلی‌های درخشان تشکیل داده بودند. اما امکانات پیشرفته‌ای که جوانان امروز به آن عادت کرده‌اند، در آنجا وجود نداشت.

اتاق‌های بدون پنجره، وعده‌های غذایی یکنواخت و حمام‌های سرد، تجربه‌ای تلخ را به وجود آوردند. با این حال، او دو سال بعد توسط باشگاه ایتالیایی ورونا که در آن زمان در دسته دوم بازی می‌کرد، انتخاب شد. اما اولین قرارداد جورجینیو با این باشگاه چندان سودآور نبود. در حالی که ایجنتش ۳۰۰۰۰ یورو از این معامله گرفت، هافبک نوظهور فقط ۲۰ یورو در هفته برای زندگی داشت. بخش بزرگی از زندگی او هنوز به مادرش متکی بود، مادری که او را متقاعد کرد به فوتبال ادامه بدهد و از بازی دست نکشد.

پسر جوان در ابتدا خیلی تقلا می‌کرد تا با محیط جدید خود سازگار شود. او نمی‌توانست با دیگر هم‌تیمی‌هایش در مدرسه شبانه‌روزی زندگی کند. در عوض، ریکاردو پریسیانتلی، مدیر اجرایی سابق هلاس ورونا، جورجینیو را به یک کشیش مورد اعتماد سپرد و او در صومعه‌ای با راهبان زندگی می‌کرد.

او به نشریه «میل» گفت: «من نمی‌توانستم کاری انجام دهم. از پنج یورو برای اعتبار تلفن همراه استفاده می‌کردم، لوازم بهداشتی می‌خریدم که ۱۵ یورو می‌شد و بقیه به صورت آنلاین برای صحبت با خانواده‌ام استفاده شد. یک سال و نیم وضعیتم اینگونه بود. سال دوم با حرفه‌ای‌ها تمرین کردم و وقتی با رافائل پینیرو، دروازه‌بان برزیلی که مانند برادرم است، آشنا شدم داستانم را تعریف کردم و او باور نمی‌کرد. او از آن لحظه به بعد دیگر اجازه نداد چیزی کم و کسر داشته باشم.»

گرگ آینده در ناپولی

عزم راسخ جورجینیو برای حرفه‌ای شدن باعث شد تا هم‌تیمی‌هایش در باشگاه ایتالیایی به او لقب «گرگ آینده» بدهند. او با نهایت توان و تلاش در زمین تمرین می‌کرد و دائما در سالن بدنسازی باشگاه دیده می‌شد و از صبح تا غروب ورزش می‌کرد. جورجینیو پس از گذراندن یک دوره قرضی موفقیت‌آمیز با تیم سامبونیفاسه در سری D، به ورونا بازگشت و درخشید و اولین بازی خود را در ۱۸ سالگی در سپتامبر ۲۰۱۱ انجام داد.

او در سال ۲۰۱۳ مهره‌ای کلیدی برای صعود تیم بود و شش ماه بعد به ناپولی پیوست. جورجینیو در دوران حضورش در ورزشگاه سن پائولو، به دلیل هم‌اتاقی شدن با ناتانیل چالوبا، هافبک سابق آبی‌ها که در سال ۲۰۱۵ به صورت قرضی به سری آ آمده بود، در مورد لیگ برتر اطلاعات کسب کرد. او به مدت سه سال زیر نظر مائوریتسیو ساری در ناپل کار کرد، و بعد در غرب لندن دوباره در کنار هم قرار گرفتند.

سرمربی ایتالیایی از ویژگی‌های او به خوبی آگاه بود. ساری گفت: «جورجینیو بازیکن فیزیکی نیست، او یک بازیکن تکنیکی است. مهمترین ویژگی او این است که ذهنش بسیار سریع کار می‌کند.»

زندگی بعد از ساری

از دست دادن یک مربی مهم می‌توانست جلوی حرفه جورجینیو در لیگ برتر را قبل از شروع درستش، بگیرد. ساری پس از یک سال از استمفورد بریج اخراج شد و فرانک لمپارد جایگزینش شد که او هم فقط ۱۸ ماه دوام آورد. توماس توخل که به رویکرد عملگرایانه معروف است، پس از اخراجش از پاری‌سن‌ژرمن، وارد میدان شد. جورجینیو در مورد توخل گفت: «او ویژگی‌های من را درک می‌کرد.» در مقابل، مربی آلمانی هم ستاره خود را «یکی از بهترین هافبک‌های جهان» می‌دانست. آنها با هم اروپا را فتح کردند و قهرمان لیگ قهرمانان در سال ۲۰۲۱ شدند.

ماه‌ها بعد، او شگفت‌انگیزترین فصل فوتبالش را با قهرمانی در مسابقات قهرمانی اروپا با ایتالیا و شکست دادن انگلیس در فینال در ضربات پنالتی، به پایان رساند.

جورجینیو به دلیل تلاش‌هایش برای باشگاه و کشور در کسب توپ طلا سوم شد و پس از لیونل مسی و روبرت لواندوفسکی ایستاد.

زندگی خارج از فوتبال

این ستاره در خارج از زمین فوتبال با خواننده «کاترین هاردینگ» در رابطه‌ای عاشقانه است. گفته می‌شود جورجینیو زمانی که هنوز با همسر ایتالیایی‌اش ناتالیا لتری بود، با کاترین آشنا شد. آنها در سال ۲۰۲۰ طلاق گرفتند، همان سال جورجینیو و هاردینگ صاحب پسری به نام جکس شدند، که سومین فرزند جورجینیو است.

خود هاردینگ دختری به نام «آدا» دارد که نتیجه رابطه عاشقانه کوتاه‌مدتی در سال ۲۰۱۴ با ستاره هالیوود «جود لاو» است.