در سال‌های ۱۳۹۹، ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ وزارت ورزش و جوانان و سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران مکلف بوده و هستند درآمدهای تبلیغاتی ناشی از پخش مسابقات ورزشی که به ترتیب معادل ۵۰، ۱۵۰ و ۳۱۵ میلیارد تومان و در مجموع معادل ۵۱۵ میلیارد تومان است را به حساب خزانه‌داری واریز کنند؛ سهم وزارت ورزش در این رابطه طی سال‌های مذکور ۱۵، ۴۵ و ۹۴.۵ میلیارد تومان و سهم سازمان صداوسیما نیز معادل ۳۵، ۱۰۵ و ۲۲۰.۵ میلیارد تومان است.
بنابراین سال ۱۴۰۱ به عنوان سال پایانی به منظور مشخص شدن درآمدهای تبلیغاتی ناشی از پخش مسابقات ورزشی در بودجه کل کشور، تعیین شد و در لایحه سال ۱۴۰۲ که توسط دولت سیزدهم به مجلس شورای اسلامی ارائه شد، حق پخش مسابقات ورزشی داخلی معادل ۲۴۳ میلیارد تومان برآورد شده و هیچگونه جزییات بیشتری در این رابطه اعلام نشده است.
این درحالی است که درآمد حاصل از تبلیغات ناشی از پخش مسابقات ورزشی در سال ۱۴۰۱ معادل ۳۱۵ میلیارد تومان برآورد شد که باید به نسبت ۳۰ به ۷۰ بین وزارت ورزش و جوانان و سازمان صدا و سیما تقسیم می‌شد. طبق لایحه ۱۴۰۱ به استناد بند «پ» ماده ۹۲ قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه، وزارت ورزش و جوانان و سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران مکلف بودند درآمدهای تبلیغاتی ناشی از پخش مسابقات ورزشی را به ردیف درآمدی شماره ۱۴۰۱۸۴ نزد خزانه داری کل کشور واریز کنند. در این لایحه، درآمد حاصل از تبلیغات ناشی از پخش مسابقات ورزشی موضوع بند (پ) ماده ۹۲ قانون برنامه ششم توسعه در ردیف ملی ۳۱۵ میلیارد تومان برآورد شده است که با توجه به نسبت ۳۰ به ۷۰ درصدی وزارت ورزش و جوانان نسبت به سازمان صداوسیما سهم وزارت ورزش معادل ۹۴.۵ میلیارد تومان و سهم صداوسیما معادل ۲۲۰.۵ میلیارد تومان برای سال ۱۴۰۱ است.
باید منتظر ماند و دید حال که در پرونده تبلیغات ناشی از پخش مسابقات ورزشی در بودجه ۱۴۰۲ بسته شده است و از عبارتی تحت عنوان حق‌پخش مسابقات ورزشی داخلی استفاده شده چه سازوکاری برای پرداخت این عدد به وزارت ورزش و جوانان تعریف خواهد شد و چگونه می‌توان این اعتبار را به رشته‌های ورزشی مختلف، تزریق کرد.
