امیررضا معصومی که جام‌جهانی کشتی آزاد را با سه برد خوب پشت سر گذاشت، گفت: برای مسابقات جام‌جهانی فقط یک نماینده در ۱۲۵ کیلوگرم داشتیم که آن هم من بودم و از قبل خودم را برای هر سه کشتی آماده کرده بودم. کشتی اولم با نماینده ژاپن بود که حریف نه چندان قدرتمندی بود و توانستم با امتیاز عالی او را شکست دهم. کشتی دومم با تیم منتخب جهان بود که من با کشتی‌گیر اوکراینی، نفر سوم جهان مبارزه داشتم. این کشتی را آنالیز کرده بودیم و با نکاتی که گوشزد شد بهترین نتیجه را گرفتم. همین نقشه را در فینال هم پیاده کردیم و با توجه به آنالیزی که روی زیلمر آمریکایی داشتیم، با او مبارزه کردم.

وی که دو مبارزه اولش را با امتیاز عالی پشت سر گذاشت و در مصاف با حریف آمریکایی ۶-یک به برد رسید، ادامه داد: در ۳۰ ثانیه استراحت کشتی با زیلمر که ۶ امتیاز جلو بودم، پژمان درستکار گفت لزومی ندارد خودت را خسته کنی و ۱۰ پوئنی شوی، چون ما ۶-۳ عقب بودیم و برد من با امتیاز عالی کمکی به تیم نمی‌کرد.

قهرمان نوجوانان، جوانان و امیدهای جهان تصریح کرد: خیلی دوست داشتم آنجا با اسنایدر کشتی بگیرم، چون همانطور که کامران قاسم‌پور یک وزن بالاتر آمده بود امیدوارم در جام‌های جهانی دیگر، اسنایدر هم این شجاعت را داشته باشد که به یک وزن بالاتر بیاید و کشتی خوبی با هم بگیریم.

معصومی که در دو سال اخیر بهترین نتایج را در رده‌های سنی مختلف کسب کرده، گفت: همیشه سعی می‌کنم وسط تشک بهترین خودم باشم و هیچ وقت کم نمی‌گذارم چون در تمرین خیلی تلاش می‌کنم و نمی‌خواهم شرمنده خودم و تلاش‌هایم شوم. همچنین نمی‌خواهم شرمنده خانواده‌ام که من را حمایت می‌کنند و در همه حال پشتیبانم هستند، شوم. کار کوچکی انجام می‌دهم و دعای خیر مردم هست که وسط تشک ما را یاری می‌کند.

وی در مورد تمجید اتحادیه جهانی از او که عنوان کرده بود سوپراستار جدیدی در سنگین‌وزن ایران معرفی شده است، گفت: اتحادیه جهانی لطف دارد.

قهرمان امیدهای جهان در سال ۲۰۲۲ همچنین درخصوص ورودش به چرخه تأکید کرد: هنوز چرخه را نخوانده‌ام و نمی‌دانم از چه زمانی وارد آن خواهم شد ولی صحبت‌هایی در این خصوص با پدرم داشتیم. به نام کسی هم کار ندارم، همه حریف و مدعی هستند، چه حریف دور اول و چه حریف فینال، هرکدام‌شان می‌تواند خطرساز شوند. امیدوار هستم اگر مستحق کسب دوبنده تیم ملی باشم به این جایگاه برسم.

معصومی در خاتمه درباره مبارزه‌اش با زیلمر که کمی برایش حیثیتی شده بود، گفت: داشتم کشتی کامران قاسم‌پور و اسنایدر را از سالن گرم، نگاه می‌کردم. ثانیه آخر کشتی که اسنایدر کامران را هُل داد، ضربه‌ای به او وارد کرد. وقتی اسنایدر برد همه آمریکایی‌ها در سالن خوشحالی می‌کردند و بالا و پایین می‌پریدند، آنها زنگوله‌هایی که با خود به سالن آورده بودند را تکان می‌دادند و یک لحظه خیلی به من برخورد. آنجا به خودم گفتم حتماً باید زیلمر را در کشور خودشان شکست دهم که خداراشکر اینطوری شد و شرمنده مردم نشدم.