برای ژابی آلونسو، سرمربی جدید لورکوزن، ندیم امیری روز به روز اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. این هافبک پس از پیروزی در دربی کلن به صراحت از دوران طولانی و دشواری که تجربه کرده، صحبت کرد.
بعد از ضربه ایستگاهی این بازیکن که منجر به گل تساوی تیمش شد، ندیم امیری به شدت احساساتی شد. او در مقابل سکوی هواداران کلن شادی تحریک آمیزی داشت و در ادامه مدعی شد دلیل این رفتار، توهین هواداران حریف بوده است. برای این بازیکن ۲۶ ساله، درخشش در خانه کلن نقطه اوج دوران حرفه‌ای بود. امیری بعد از این دیدار گفت: هیچ کلمه‌ای برای توصیف احساسم در حال حاضر ندارم. من هرگز چنین چیزی را تجربه نکرده بودم، مردن و بازگشت به این شکل. احساسی که در حال حاضر دارم غیرقابل توصیف است.
امیری فصل گذشته سقوط بزرگی را تجربه کرد و در روزهای نتایج تلخ لورکوزن نیز فرصتی برای درخشش به او داده نشد. وضعیتی که در تابستان و پس از بازگشت او از جنوا نیز تغییر چندانی نکرد. امیری در ادامه می‌گوید: در مقطع تلخ و ناامیدکننده گذشته، من با تمام توان تلاش می‌کردم. پنج، شش، هفت بازی متوالی باختیم و تنها من بودم که فرصتی نداشتم.
زیر نظر ژابی آلونسو و در هفته‌هایی اخیر، ندیم امیری تبدیل به بازیکن محبوب این سرمربی شده و در پنج بازی اخیر سه بار در ترکیب اصلی حضور داشته است.
لوکاس، کاپیتان لورکوزن در این رابطه گفت: شما باید نگرش درستی نسبت به زندگی داشته باشید. وقتی در شرایط سختی دست و پنجه نرم می‌کنید، باید به دنبال ارزش‌های تیمی‌باید در رختکن باشید. هردکی، دروازه بان کلن نیز گفت: ما در نیم فصل اول به اندازه کافی شاهد درخشش ندیم نبودیم. اما او ندیم دوباره خوب بازی کرده و به دنبال گلزنی است.
ژابی آلونسو در مورد مثلث امیری، آمینه عدلی و اودیلون کوسونو گفت: انرژی بازیکنان روی نیمکت مهم بود. امیری از منظر روحیه جنگندگی در حال تبدیل شدن به یک رهبر است.
خود ندیم امیری در مورد شرایط اخیر گفت: در ایتالیا من یاد گرفتم که چگونه در هر جلسه تمرینی با تمام توان حاضر شوم. اینگونه شما بهتر و بهتر می‌شوید. من این نگرش را در خودم نهادینه کرده ام. دیگر هیچکس نمی‌تواند بگوید که من در تمام تمرینات حاضر نیستم. این کار به من این آرامش درونی می‌دهد و خدا را شکر که بعد از تغییر سرمربی، پاداش کارم را نیز گرفتم.
حالا امیری دوباره می‌درخشد، اما خاطرات آن دوران تلخ همچنان پابرجاست. امیری گفت: یک سال پیش در خانه نشستم و گریه می‌کردم. اینها چیزهایی است که هیچ کس نمی‌بیند. پدرم نیز روی جایگاه ورزشگاه فقط گریه می‌کرد. شما باید برای همه چیز در زندگی تلاش کنید و هیچ چیز مجانی به شما نمی‌رسد، پس به همین دلیل است که این وضعیت من را بسیار خوشحال‌تر از دو سال پیش کرده است. البته کسب پیروزی مهم است، اما نحوه بازی نیز برای ما اهمیت زیادی دارد.
