ساکت الهامی سرمربی تیم هوادار تهران، در مصاحبه ای به نکته‌های عجیبی اشاره کرد که در ادامه، بخش‌هایی از حرف های این مربی را می‌خوانید:

*فعلا در جدول تیمی نتوانسته خودش را برای قهرمانی لایق نشان دهد و مردم را وادار کند که تا الان قهرمان شده است. همه‌ تیم‌ها نزدیک به هم هستند. گل‌گهر به استقلال باخت و در هفته بعد صدرنشین شد و تیم‌هایی که الان هستند همه ۸، ۹، ۱۰ یا ۱۱ امتیاز دارند و نزدیک یه هم هستند. من فکر می‌کنم امسال شاید فوتبال ما کم امتیازتر باشد مگر اینکه تیمی در نیم فصل دوم یک‌باره جدا شود و باید دید بعد از جام جهانی شرایط چگونه است ولی تا حالا تیمی مجاب نکرده که مردم قاطعانه بگویند این تیم قهرمان می‌شود.

*جمله‌ای را می‌گویم که شاید یک عده ناراحت شوند، آقای کی‌روش مربی خوبی است و اصلا صحبتی نیست ولی این بحثی که آقای کی‌روش بعد از بازی‌ها بازیکنان را به مینی کمپ می‌برد، یعنی اینکه ما مربیان نمی‌توانیم خوب ریکاوری کنیم. کار آقای کی‌روش توهین به مربیان ماست. مربی‌های ما به روز هستند کدام مربیان خارجی از مربیان ایرانی بهتر هستند؟ یعنی انقدر مربیان ما ضعیف هستند که نمی‌توانند ریکاوری کنند؟

*من اگر خودم بازیکن داشتم به کی روش نمی‌دادم. علم ریکاوری را همه دارند، آنها شق القمر که نمی‌کنند. الان سرمربی سپاهان مورایس است و با مورینیو کار کرده، ساپینتو در بزرگترین تیم‌های پرتغال بوده یا بردیف یکی از تئوریسین‌های مهم فوتبال دنیاست؛ حالا ما نه ولی آنها که می‌توانند ریکاوری کنند. اگر برای یک هفته می‌خواهد بازیکنان را بگیرد عیبی ندارد ولی اگر فکر می‌کند از ما جلوتر است بیاید به ماهم یاد بدهد.

*دو بازی دوستانه تیم ملی، عیار آقای کی‌روش را نشان نمی‌دهد کما اینکه بازی دوم با بازی اول ما خیلی توفیر داشت. در بازی اول اتحاد و همدلی نتیجه را تغییر داد. اگر کی‌روش با فلسه هشت ساله‌ای که داشت آنطور دفاع کند، راه باز کردن آن دفاع برای تیم‌ها مشخص است و مثل آرژانتین نیست که نود دقیقه خوب دفاع کنیم مگر اینکه دفاع دیگری را ترسیم کند.

*یک تشکر ویژه از آقای مایلی کهن می‌کنم که خودم به ایشان زنگ زدم و با او صحبت کردم. سردمدار ما در فوتبال ایشان هستند که در فوتبال زحمات زیادی کشیده است. شما مربی‌ای را پیدا نمی‌کنید که در فوتسال، ملی و باشگاهی نتیجه بگیرد و با همه بجنگد ولی وقتی با ایشان صحبت کردم گفت ساکت جان شما یک سور به من زدی و واقعا ارزش ندارد. برای من واقعا تاثیر گذار بود و از ایشان تشکر می‌کنم. نظر من این است که آقای مایلی‌کهن، فرکی، جلالی و کریمی مانند خامه‌ روی کیک هستند که وجودشان در فوتبال ما لازم است.