آرتین زهرابی؛ در شرایطی که میرشاد ماجدی، کاندیدای ریاست فدراسیون فوتبال اعلام کرد وحید امیری به عنوان کاپیتان تیم ملی (!) در انتخابات شرکت می کند، احسان حاج صفی در نامه ای به فدراسیون، به عنوان یکی از کاپیتان های تیم ملی خواستار حضور در مجمع انتخاباتی شد.
انتخابات فدراسیون فوتبال از بدو پیدایش در ابتدای دهه ٨٠، محل لابی ها، وفاق پشت پرده و اجماع مساله دار بر سر رای دادن به یک کاندیدای خاص بود؛ یعنی دقیقا از همان روزی که محسن صفایی فراهانی به عنوان نخستین رئیس فدراسیون فوتبال در مجمع انتخاباتی حائز اکثریت آراء شد و پیش از آن تمام روسای وقت هیئت های فوتبال در «هتل بلوار» دور هم جمع شدند، تا همین انتخابات قبلی، همه چیز تحت شعاع یک بیعت بود.
بعید است این سیکل معیوب، امروز دچار تغییرات گسترده شود و تغییر مسیر بدهد. یعنی تصور اینکه شاهد یک انتخابات رقابتی در فوتبال ایران باشیم و افرادی که حق رای دارند، به برنامه های یک کاندیدا رای بدهند به نظر می رسد، انتظاری عبث باشد.
بعد از صفایی فراهانی، محمد دادکان که سرپرست فدراسیون فوتبال بود در همین پروسه از اعضای مجمع رای گرفت. آن انتخابات هم غیر رقابتی و پر از نکته های عجیب بود؛ حاضران در آن جلسه فریادهای شادروان حسین فکری که در انتخابات کاندیدا شده بود را به یاد دارند.
بعدها علی کفاشیان در انتخاباتی تک نفره و بدون داشتن حتی یک رقیب، از اعضای مجمع رای گرفت؛ مهدی تاج باز هم به همین ترتیب رئیس فدراسیون فوتبال شد و در نهایت اینکه عزیزی خادم نیز در مجمعی که یک سمتش علی کریمی بود، نه تنها او بلکه کیومرث هاشمی را از سر راه برداشت.
نامه مهم احسان حاج صفی به فدراسیون فوتبال و اعلام آمادگی او برای حضور در انتخابات، اولین چراغ قرمز قبل از هشتم شهریور نیست؛ پیش از این نیز اتفاقات زیادی رخ داده که نشان می دهد پیش بینی نتیجه انتخابات از همین حالا، کار سخت و پیچیده ای نخواهد بود!
