منصور رشیدی، دروازهبان و مربی اسبق دروازهبانان تیم ملی فوتبال کشورمان در گفتوگو با خبرورزشی، درباره بازی تیم ملی مقابل الجزایر و شرایط دروازهبان تیم ملی مان اظهاراتی را مطرح کرد:
نظرتان درباره عملکرد امیر عابدزاده در مصاف با الجزایر چیست؟
خیلی عجیب بود! چون به شدت ضعیف ظاهر شد. ما اطلاعی نداریم که او یا بیرانوند در چه شرایطی در تیمهای باشگاهی خارجی شان تمرین می کنند اما اینکه دروازهبان تیم ملی ظرف بیست دقیقه سه اشتباه بزرگ را مرتکب شود واقعاً عجیب است.
چطور؟
دروازهبانی که در اروپا تمرین می کند، هم به لحاظ جسمی، هم به لحاظ روحی و هم به لحاظ امکانات تمرینی به مراتب از دروازهبان داخلی ایران شرایط بهتری را تجربه میکند، اما تعجب از این است که چرا چنین دروازهبانی در بازی تیم ملی اینقدر ضعیف ظاهر می شود. وقتی حسین حسینی با آمار فوق العاده خوبی که در لیگ برتر داشته و اتفاقاً بیشتر از عابدزاده و بیرانوند پیش چشم اسکوچیچ بوده بازی نمیکند باید به انتخابهای آقای اسکوچیچ شک کرد. من پیام نیازمند را هم در بازی که هفت گل خورد دیدم ولی از آن به بعد خبری از او نشد. اینها سوالاتی است که سرمربی تیم ملی باید پاسخ بدهد نه من.
ایراد کار عابدزاده چیست؟
متاسفانه این دروازهبان نه به لحاظ تمرکز ذهنی شرایط خوبی دارد و نه به لحاظ دفع توپ. عابدزاده دو ضربه گیر است. او در بازی آخرش برای تیم ملی هم چون توپ از دستش در رفت گل خورد. اینها برای دروازهبان اصلی تیم ملی نقطه ضعف بزرگی محسوب میشود. اینکه تیم الجزایر بود، اگر قرار باشد چنین اشتباهاتی را مقابل تیمهایی مثل انگلیس یا ولز با مهاجمان خطرناک شان انجام بدهد کیسه گل می شویم و دروازه تیم ملی بارها و بارها باز میشود. این عابدزاده هیچ شباهتی به پدرش نداشت. هر چقدر احمدرضا مسلط و با اعتماد به نفس بود و توپها را یک ضرب مهار میکرد، پسرش اینطور نیست.
در کل بازی تیم ملی را چطور ارزیابی کردید؟
بیشتر نفرات تیم ملی را لژیونرها تشکیل داده اند و همه آنها از نظر جسمی و روحی در شرایط خوبی هستند و بازیکنان داخلی تیم ملی من هم تازه از کوران مسابقات لیگ به تیم ملی رسیده اند. شاهد بودیم که بازیکنان ملی پوش ما از نظر بدنی در شرایط خوبی هستند اما به لحاظ تاکتیکی هیچ چیزی از تیم مان ندیدیم.
بیشتر توضیح می دهید؟
این وضعیت باعث نگرانی ماست. عجیب بود که تیم الجزایر بدون مهرههای اصلی اش به مصاف ما آمد اما تیم ما باز هم نمی توانست کار خاصی مقابل این تیم انجام بدهد. ما حتی یک حمله درست و حسابی تدارک ندیدیم تا دروازه الجزایر را تحت فشار بگذاریم. آن هم با وجود بهترین گلزن پرتغال و سردار آزمون. با این شرایط مقابل انگلیس و آمریکا چه کار می خواهیم بکنیم؟ تا پیش از این میگفتیم باید از اسکوچیچ حمایت کرد چون سرمربی تیم ایران است اما تیم ملی روز به روز ضعیف تر میشود.
دیر رسیدن اتوبوس تیم الجزایر چه دلیلی می تواند داشته باشد؟
اینها همه به ضعف مدیریت در فوتبال ما برمیگردد. وقتی ما اقتدار و دیسیپلین لازم را در مدیریت فدراسیون فوتبالمان نداشته باشیم حریفان هم به ما اهمیتی نمی دهند. حتما آنها سر راه یک سانس به سینما رفتند و فیلمشان را نگاه کردند و پیش خودشان گفتند کسی که با ایران بازی نمی کند ما هر وقت برویم آنها منتظرمان می مانند. باور کنید از گفتن این حرفها دلم به درد می آید ولی واقعیت همین است. این واقعا باعث تاسف است که تیم دوم الجزایر برای بازی مقابل تیم اصلی ایران هر وقت دلش بخواهد به استادیوم می آید. آقایان باید کلاهشان را بالاتر بگذارند.
از اوضاع و احوال تیم استقلال خبر دارید؟
متاسفانه این روزها آن تیم هم بلاتکلیف است. مجیدی رفت و بعد از یک رکورد استثنایی حالا استقلال در بدترین وضعیت به سر می برد. فقط امیدوارم مربی کوچک برای استقلال نیاورند، چون باید کسی باشد که بتواند حاشیههای استقلال را جمع کند. یک مربی با تجربه.