با پیروزی در بازی اول مقابل چین به تیم بهروز عطایی خیلی امیدوار شده بودیم؛ جایی که تیم ملی والیبال ایران به جز یک ست عملکرد قابل قبولی را برابر حریف خود ارائه داد و با نتیجه ۳-۱ به پیروزی رسید تا تیم جوان ما شروع خوبی را در لیگ ملت‌های سال ۲۰۲۲ تجربه کرده باشد.
بی‌راه نیست اگر بگوییم که در هفته اول لیگ ملتها بازی‌های نسبتا آسان تری پیش روی تیم ملی کشورمان است. در حقیقت ما انتظار داشتیم که سروقامتان ایران در مقابل هلند کار خیلی سختی برای پیروزی و کسب دومین برد خود پیش رو نداشته باشند؛ حریفی که در دو مسابقه قبلی خود فقط در یک ست به پیروزی رسیده بود.
مطابق انتظار تیم ملی شروع خوبی در تقابل با هلند داشت اما رفته رفته حریف بر مسابقه مسلط شد و نهایتا ست اول را با نتیجه ۲۶-۲۴ پیروز شد؛ در ست های دوم و سوم نیز شاگردان بهروز عطایی در بازگشت به مسابقه ناکام بودند و نهایتا در کمال ناباوری با نتیجه ۳-۰ از حریف خود شکست خوردند.
اگر نگاه دقیق تری به آمار و ارقام بازی بیندازیم با یک حقیقت عجیب، تلخ و البته کم سابقه مواجه می‌شویم. جایی که در قسمت دفاع روی تور جلوی نام ایران فقط و فقط عدد یک نوشته شده است. در واقع تیم جوان ایران تنها یک بار موفق شد حریف را دفاع کند.
یک نکته قابل توجه دیگر این که ایران در این مسابقه خیلی خوب سرویس زد و حتی ۷ امتیاز هم به این روش کسب کرد؛ در سایر موارد نیز سرویس های خوب بازیکنان ایران دریافت اول هلند را با مشکل مواجه کرد اما این نقطه قوت هیچ فایده ای برای ایران نداشت چرا که دفاع روی تور ما عملا در مقابل بازیکنان هلند مخصوصا نیمیر عبدالعزیز خنثی عمل کرد.
این آمار عجیب در حالی برای ایران به ثبت رسید که در سال های اخیر با وجود بازیکنی مثل سیدمحمد موسوی دفاع روی تور یک نقطه قوت برای والیبال ما محسوب می‌شد اما در تقابل با هلند دقیقا برعکس بود؛ موضوعی که باعث شد دل‌مان برای موسوی تنگ شود.
