افشین فرزام درباره مهاجرت بهمن نصیری ملی پوش رویینگ ایران به کشور آذربایجان بیان کرد: نصیری بعد از بازی های آسیایی جاکارتا به کشور آذربایجان رفته بود وقتی کمیته فنی من را به عنوان سرمربی تیم مردان انتخاب کرد با من ارتباط گرفت و از لحاظ شرایط فنی و اینکه چه کار می توان کرد با هم صحبت کردیم و من چشم اندازی را برایش ترسیم کردم. احساس کردم می‌توان نتایج خوبی بگیریم و برگشت که این اتفاق هم رخ داد و طلای آسیا را گرفت و حتی مجوز حضور در المپیک را دریافت کرد. همان موقع هم آذربایجان پیشنهاداتی می داد و پیشنهادات هم برایش جذابیت داشت. منتظر بود ببیند شرایط در ایران به چه صورت می شود و احساس کرد شرایط در کشور آذربایجان می تواند برایش جذاب تر باشد. البته فکر می کنم بهتر باشد خود او در مورد دلایل رفتنش صحبت کند.

فرزام در مورد اینکه یکی از مهره های اصلی خود را برای بازیهای آسیایی ۲۰۲۲ از دست داد، تصریح کرد: دقیقا مشکل اینجا است که وقتی من کاری را شروع می کنم با برنامه جلو می‌روم. وقتی روی ورزشکاری تمرکز می کنم، برنامه‌ای برای او تدوین می‌کنم که در هر مرحله به کجا برسد. بهمن نصیری وقتی برگشت انتظار حضور در رویینگ یک نفره را نداشت و برای قایق های گروهی آمده بود اما من خواستم در یک نفره کار کند. به هر حال در قایق های یک نفره شرایط سخت تر و ورزشکار تنها است و بهترین های هر کشور سر خط شروع قرار می گیرند.

 او ادامه داد: از لحاظ زمانی سرمایه گذاری کرده بودیم که با پول هم قبل جبران نیست و ما چند سال کار و سرمایه گذاری می‌کنیم تا ورزشکار پخته شود. حتی اگر تا پنج ماه دیگر ورزشکاری در حد رکوردهایی که بهمن نصیری داشت را آماده کنم باز هم ریسکش بالا است که او را سر خط شروع بفرستم چون قبلا میدان رقابت در یک نفره را ندیده است. بهمن نصیری قبلا در قهرمانی و کاپ آسیایی و انتخابی المپیک این شرایط را تجربه کرده بود. کار در یک نفره فنی و تخصصی تر است و در مدت زمان کوتاه پر کردن جای نصیری کار سختی است. دور روز قبل از اینکه برود طبق برنامه اردویی تست گیری داشتیم و شرایط خیلی خوبی داشت و حتی نسبت به شرایطی که در قهرمانی آسیا و انتخابی المپیک داشت، یک سر و گردن بالاتر بود. ورزشکار آماده ای بود که آذربایجان در کمین نشست و توانست از او استفاده کند.

سرمربی تیم ملی رویینگ در پاسخ به این پرسش که امکان اینکه نصیری را منصرف کند، وجود نداشت؟ تاکید کرد: تا جایی که بحث فنی است، من یک بار این کار را کردم و رسالتم را انجام دادم. از جایی به بعد باید مقداری هم مسئولان دل بسوزانند. من یکی دو سال هم برایش اسپانسر گرفتم و اگر قرار باشد همه کار ما انجام دهیم کسی متوجه نمی شود که چه اتفاقی افتاده است. از طرفی به این هم اعتقاد دارم برای سرنوشت افراد نباید خیلی توصیه کنم. فقط شرایط را می گویم و قطعا تصمیم گیری با خود فرد است. فکر می کنم هر کسی باید وظیفه خودش را انجام دهم و مسئولیت من فنی است. البته فکر می کنم وقتی ورزشکار ما برود بستری برای ورزشکاران دیگر فراهم شود. امیدوارم همه شرایط برایش خوب پیش برود اما می تواند راهی هم برای بقیه ورزشکاران باشد که وقتی ببینند همه چیز برای او خوب پیش رفت متاسفانه آنها هم به فکر رفتن بیفتند. از این رو به نظرم باید این مسئله ریشه ای حل شود و نمی توان کوتاه مدت کار کرد. مسئولان باید بستری را فراهم کنند که جلوی خروج ورزشکاران را بگیرند چون به هر حال جذابیت های اقتصادی، امکانات، حضور در مسابقات همه این مسائل می‌تواند در رفتن یک ورزشکار تاثیر گذار باشد.