لیونل مسی سال بسیار خوبی را پشت سرگذاشت و توانست بارسلونای بحران زده را تا آستانه قهرمانی لیگ برساند. او این تیم را به قهرمانی در جام حذفی اسپانیا رساند و با تیم ملی آرژانتین نیز به قهرمانی کوپا آمریکا رسید که ستاره اصلی در تیمش بود.
با این وجود بعضی‌ها معتقدند که حق روبرت لواندوفسکی بوده که توپ طلای ۲۰۲۱ را به دست بیاورد و آمار و ارقام عملکرد مسی در حدی نبوده که او عنوان بهترین بازیکن جهان را از آن خود کند. در مورد جایزه کسب هفتمین توپ طلا توسط مسی، بحث‌های زیادی ایجاد شده است.
تمجید از هم‌تیمی‌ها از سوی برنده توپ طلا، یک مورد رایج در مصاحبه‌های بعد از کسب جایزه است. در مورد مسی اما شاید این موضوع برعکس باشد. موفقیت و به چشم آمدن او بیشتر به خاطر ناکامی و ضعف هم‌تیمی‌هایش در تیم بحران زده بارسلونا بود. همین موضوع باعث شد که قرار گرفتن بارسلونا در کورس قهرمانی بیش از هر زمانی ارتباط مستقیم با جادوی مسی در این تیم داشته باشد. ۳۰ گل مسی در لیگ، به مراتب بشتر از دیگر گلزنان فصل در اسپانیا بود، یعنی کریم بنزما از رئال مادرید و جرارد مورنو از ویارئال.
البته در مورد بنزما هم می‌توان گفت تیم نه چندان خوب رئال مادرید را در کورس قهرمانی قرار داد هرچند که در نهایت قهرمانی فصل گذشته به اتلتیکومادرید رسید. با ۴۳ گل و ۱۴ پاس گل او در مجموع در تعداد مشارکت در گل در طول یک سال فقط یکی از مسی کمتر ثبت کرده است.
اما مهم‌ترین بحث در مورد لواندوفسکی است. اگر مراسم توپ طلا در سال ۲۰۲۰ به خاطر شیوع کرونا لغو نمی‌شد کسی شک نداشت که این جایزه در سال گذشته باید لوا میرسید. با این وجود در سال ۲۰۲۱ هم او عملکرد خیلی خوبی داشت و می‌توانست این عنوان را با توجه به عمکرد دوساله خود کسب کند. منقتدان می‌گویند رأی‌گیری توپ طلا تحت تاثیر علاقه ژورنالیستهای رأی‌دهنده به ستاره ای مثل لیونل مسی است که نبوغ ذاتی دارد و تماشاگران را به وجد می‌آورد تا بازیکنی که به قدرت بدنی و پشتکار و غریزه گلزنی خود وابسته است مثل روبرت لواندوفسکی. این یعنی علاقه جای منطق را در رای‌گیری گرفته است.
حتی بدون در نظر گرفتن شکستن رکورد گرد مولر در گلزنی در یک فصل بوندسلیگا، لواندوفسکی ۶۴ گل در یک سال به ثمر رساند که شاید دیگر هرگز تکرارشدنی نباشد. شاید امسال تنها سالی بود که اکثریت قریب به اتفاق علاقه‌مندان به فوتبال و کارشناسان معتقد بودند که اگر یک نفر باشد که در فرازمینی بودن شبیه لیونل مسی و رونالدو است، آن فرد لواندوفسکی است. عملکرد او در یک سال اخیر به گونه‌ای بود که خیلی‌ها جایزه را حق او می‌دانستند، خیلی بیشتر از سالی که جایزه به لوکا مودریچ رسید و خیلی بیشتر از سالهایی که بحث در مورد رسیدن توپ طلا به اینیستا یا ژاوی بود.
از نظر رأی‌دهندگان، قهرمانی مسی در کوپا آمریکا مهم‌تر از قهرمانی بنزما در لیگ ملت‌های اروپا همراه با تیم ملی فرانسه و مهم‌تر از قهرمانی بوندسلیگا با درخشش لواندوفسکی بوده است. مسی بهترین بازیکن و گلزن برتر کوپا آمریکا بود و اینکه بالاخره همراه با تیم ملی کشورش به جامی رسید که آرژانتین ۲۸ سال به دنبال آن بود نیز تاثیر روانی و اهمیت این قهرمانی را بیشتر می‌کرد. حتی در قهرمانی سال گذشته بارسلونا در جام حذفی هم نوعی حس همدردی با مسی و تحسین او نزد اهالی فوتبال شکل گرفته بود بابت اینکه چطور توانسته یک تیم بحران‌زده را به موققیت برساند، در صورتی که در مورد موفقیت‌های سریالی تیم ملی فرانسه و بایرن‌مونیخ چنین حسی وجود نداشت، احتمالا به این خاطر که مسی هم‌تیمی‌های خوبی نداشت و لوا و کریم در کنار هم‌تیمی‌های خوبی توانستند جام بگیرند.
مسی همچنان یک فوق ستاره است و این را در بازی اخیر پاری‌سن‌ژرمن که هر سه پاس گل تیمش را داد نشان داد. او بدون شک همیشه جزو شایسته‌ترین‌ها برای دریافت توپ طلا است اما اینکه امسال آیا توپ طلا به درست‌ترین فرد ممکن رسیده یا نه، سوال بزرگی نزد اهالی فوتبال است؟
در سالهای قبل انتقاد به جایزه فیفا در این بود که انتخاب‌کنندگان مرد سال فقط کاپیتان‌ها و سرمربیان تیمهای ملی هستند. منتقدان اعتقاد داشتند که خبرنگاران چون بازی‌ها را رصد می‌کنند می‌توانند رأی منطقی‌تری نسبت به بازیکنان و مربیان داشته باشند که وقت کمتری برای تماشای مسابقات دارند. اما اعتیار رأی‌گیری امسال به شدت زیر سؤال رفت و حتی این انتقاد در سال ۲۰۱۹ نیز که مسی با اختلاف رأی اندکی بالاتر از فان‌دایک قرار گرفت، مطرح شد که خبرنگاران رأی‌دهنده بیشتر تحت تاثیر احساسات و علاقه خود رأی می‌دهند تا منطق و آنالیز بازی‌ها.
