آرتین زهرابی؛ رئیس فدراسیون فوتبال دوباره در یک گفت و گوی دیگر با برنامه فوتبال برتر تاکید کرد که فرصتی برای رصد اخبار ندارد.

عزیزی خادم گفت افرادی دنبال منافع شخصی و بازی‌های کودکانه و عوامفریبانه هستند. سپس خطاب به محمدحسین میثاقی گفت: خود شما از سرگروهی تیم ملی لذت می‌برید. لذت می‌بریم که تیم ملی برگشته به رنکینگ اول آسیا! ملت ایران خرسند و مشعوف است از روند تیم ملی.

حرف‌های عزیزی خادم اما تمام نشد. او گفت: عده قلیلی قبلا منتفع می‌شدند و فوتبال را به گروگان گرفته بودند و حالا آگاهانه و کودکانه دست به تخریب می‌زنند اما مردم فرق بین خادم و خائن را می‌فهمند...

***

یک بار دیگر که حرف‌های رئیس فدراسیون فوتبال را می‌خوانیم متوجه می‌شویم بر خلاف ادعایش، چندان از مسائل روز بی خبر نیست. این همه خبر؛ پس از کجا آمده؟

او آنقدر از پشت پرده خبر دارد که می‌گوید عده ای فوتبال را به گروگان گرفته بودند؛ عزیزی خادم هیچ اسمی‌ از هیچ جریانی نمی‌برد اما لابد باید بداند «گروگان گیرها» الان کجا هستند و در چه وضعیتی قرار دارند؟ آنها چه کسانی هستند و آیا وجود خارجی و ماهیتی معلوم دارند یا این هم قصه ای تازه است که هنوز سر و ته درست و حسابی ندارد؟

مشعوف شدن مردم؛ چنان که رئیس فدراسیون می‌گوید اما در تیم ملی ایران تازگی ندارد. بی تردید مردم از موفقیت‌های تیم ملی خوشحال هستند. این مردم چندین بار با صعود تیم ملی به جام جهانی در طول تاریخ صفا کرده اند، گریسته اند، به خیابان‌ها ریخته اند و یک شادمانه تاریخی را به شراکت گذاشته اند.

قرار گرفتن تیم ملی در شرایط صعود به جام جهانی؛ اگر برای عزیزی خادم تازگی دارد برای مردم آنقدر داغ، تازه و بی تکرار نیست که امروز بابت چند برد در مقدماتی جام جهانی از شدت خوشحالی بی حال شوند و دور از جانشان زیر سرم بروند!

اگر همان‌ها که به زعم رئیس فدراسیون، فوتبال کشور را به گروگان گرفته بودند بازی‌های کودکانه راه می‌اندازند؛ همین ادعا که باید از موفقیت‌های تیم ملی خوشحال شویم نیز حرفی کودکانه و سخنی پیش پا افتاده است! مگر قرار بود کسی به خاطر بردهای تیم ملی زانوی غم بغل بگیرد؟

انتقاد اهالی فوتبال از نحوه بازی‌های تیم ملی و ایرادات فنی قابل بحث در ترکیب تیم نیز فقط برای ترمیم نقاط ضعف در مسابقات آینده و تغییر آهنگ تیم ملی است؛ در غیراین صورت کور از خدا چه می‌خواهد؟ مسلما دو چشم بینا و صعود تیم ملی جام جهانی در هر فدراسیونی و با کوشش‌های هر فردی صورت بگیرد، اتفاقی خوشحال کننده برای همه شهروندان ایرانی است.

این سخن به قدری بدیهی و ابتدایی است که با شرمساری آن را تکرار کردیم!