متأسفانه به نظر می‌رسد در فوتبال ایران و به ویژه باشگاه‌های بزرگ فرهنگ هواداری را از دست داده باشیم. شیوع ویروس کُرونا نیز مزید برعلت شد تا طرفداران پرسپولیس (و همین طور استقلال) به جای حضور در استادیوم‌های ورزشی درگیر فضای مجازی شوند. فضایی که در اختیار برخی افراد فرصت طلب قرار گرفته است تا با سوء استفاده از احساسات هواداران کم سن و سال کسب درآمد کرده و یا به منافع شخصی خود برسند.
اگر تا دیروز فریاد «حیا کن، رها کن» روی سکوی ورزشگاه‌ها شنیده می‌شد حالا گوشی‌های موبایل وسیله ای شده اند برای فراری دادن مدیران، مربیان و بازیکنانی که نتوانسته اند بنگاه‌های نفرت پراکنی را بسازند یا به آنها باج بدهند!
این یک داستان ساختگی نیست؛ متأسفانه یکی از افراد رانده شده از باشگاه به همراه فرد دیگری که در سال‌های گذشته با عناوین مختلف در پرسپولیس حضور داشته و قصد بازگشت مجدد دارد اتاق فکری تشکیل داده اند. اتاق فکری که چند ادمین کانال‌های مجازی هم در آن دیده می‌شوند که مدیریت کنونی پرسپولیس را تحت فشار قرار دهند تا عطای کار در این باشگاه را به لقای آن بخشیده و مجبور به استعفاء شود!
عجبا که دوستان حتی در این اتاق فکر پُست‌های مختلف باشگاه در آینده پس از «مجید صدری» را نیز بین خود تقسیم کرده و قول‌هایی نیز در این راستا داده اند.
شاید پیش خود روی تأثیرپذیری وزارت ورزش و جوانان از فضای مجازی حساب باز کرده باشند. جایی که متولی باشگاه استقلال متأثر از تجمع عده ای هوادار آبی مقابل ساختمان وزارت ورزش و جوانان تصمیم به تغییرات اساسی در این تیم گرفت و حالا اپوزیسیون پرسپولیس قصد دارد همان راه امتحان پس داده را پیش بگیرد.
این کانال‌ها و صفحات مجازی به لطف مدیران ناکارآمد و مجازی (!) فوتبال ایران درحال ترکتازی، تصمیم سازی و حتی تصمیم گیری برای باشگاه‌های بزرگ و پرطرفدار فوتبال ایران هستند و دور از ذهن نیست اگر مجید صدری هم قربانی این فضای مسموم و غیر حقیقی شود.
لازم به ذکر است این گزارش در دفاع از مدیریت باشگاه پرسپولیس تهیه و تنظیم نشده بلکه آنچه مطلب را به درازا می‌کشاند خطری بزرگ است که حتی می‌تواند درآینده ای نزدیک خود وزارت ورزش و جوانان را نیز منفعل کند. این خط و این هم نشان!
