خبرورزشی - فهرست جدید بازیکنان تیم ملی برای دیدارهای فوق‌العاده حساس ماه جاری اعلام شد و حالا شمارش معکوس جهت رویارویی با رقبا آغاز شده است. مهم‌ترین نکته‌ای که پس از اعلام لیست جدید مدعوین شاهد آن بودیم، واکنش تند هواداران و پیشکسوتان استقلال نسبت به عدم دعوت از بازیکنان مطرح این تیم بود. استقلالی‌ها قاطعانه معتقدند اینکه فقط یک سهمیه در جمع ملی‌پوشان داشته باشند (مهدی قایدی) تحت هیچ شرایطی عادلانه نیست و اسکوچیچ عملکرد تیم آنها به ویژه در عرصه پیکارهای آسیایی را اصلاً برای انتخاب ملی‌پوشان مدنظر قرار نداده است. البته دورماندن بازیکنان بزرگ استقلال از پیراهن تیم ملی حداقل طی ۲۵ سال گذشته اتفاق بی‌سابقه نبوده و گاهی اوقات حتی کاپیتان‌های این تیم هم به دلایلی  بعضا غیرفنی راهی به جمع ملی‌پوشان نداشته‌اند. بازیکنانی که چهره‌های بسیار سرشناسی در فوتبال ایران بوده و هنوز هم هستند.

حسرت زرینچه

جواد زرینچه از اواسط دهه ۶۰ تا اوایل دهه ۷۰ یکی از بهترین و مؤثرترین بازیکنان تیم ملی محسوب می‌شد به طوری که از دوره شادروان پرویز دهداری گرفته تا دوران سرمربیگری علی پروین و استانکو پابلو کوویچ فقید همواره جایگاه ثابتی در این تیم داشت ولی نوار بازی‌های ملی او در دوران سرمربیگری محمد مایلی کهن پاره شد.زرینچه در ماه‌های آغازین سرمربی شدن مایلی کهن با او به مشکل برخورد و همین مسئله موجب شد سرمربی وقت تیم ملی از وجودش در جام ملت‌های آسیای ۹۶ امارات و پیکارهای انتخابی جام جهانی ۹۸ فرانسه استفاده نکند. البته ۴۸ ساعت پس از کنار گذاشته شدن مایلی‌کهن در آبان سال ۱۳۷۶، این بازیکن مجدداً به تیم ملی فراخوانده شد و در جام جهانی هم یکی از بهترین بازیکنان ثابت ما بود. آقا جواد تا زمستان سال ۷۸ برای تیم ملی فیکس بازی کرد و بازوبند کاپیتانی را نیز به دست آورد ولی پس از جدایی منصور پورحیدری فقید و به روی کار آمدن مجدد جلال طالبی، دوران حضور این بازیکن در تیم ملی خاتمه پیدا کرد و با وجود فشار فراوان رسانه‌ها، طالبی زرینچه را به جام ملت‌های آسیا  لبنان نبرد. شاید اگر زرینچه در آن مسابقات حضور داشت (تأکید می‌کنیم شاید) شرایط برای تیم ایران شکل دیگری به خود می‌گرفت.

منصوریان و لیست سیاه

علیرضا منصوریان با وجود آنکه از اوایل سال ۷۵ تا یک ماه مانده به جام جهانی فرانسه همواره جزو بازیکنان فیکس تیم ملی ایران محسوب می‌شد، نتوانست در جام جهانی حضوری ثابت داشته باشد و فقط تحت عنوان مهره تعویضی مجال حضور در این مسابقات را پیدا کرد (اتفاقی که باز هم در نوع خود افتخار بزرگی محسوب می‌شود) و پس از پایان بازی‌های آسیایی بانکوک ،عملاً دیگر جایی در تیم ملی کشورمان پیدا نکرد ! منصوریان هم‌زمان با سرمربیگری منصور پورحیدری، لژیونر شده و در فوتبال یونان توپ می‌زد ولی منصورخان اعتقادی به دعوت از این بازیکن نداشت و دوره فوتبال ملی علیمنصور عملاً در همان مقطع خاتمه پیدا کرد. در اواخر دهه ۷۰ شمسی این شایعه به صورت جدی مطرح بود که منصوریان در فهرست سیاه فدراسیون قرار دارد و به همین خاطر نامش در زمره دعوت‌شدگان قرار نمی‌گیرد !ادعایی که البته همواره توسط مدیران وقت فدراسیون و خود منصور پورحیدری تکذیب می‌شد.البته این بازیکن در دوران سرمربیگری جلال طالبی هم به تیم ملی دعوت نشد و از آن سال‌ها خاطرات خوشی ندارد.

بازیگوشی نوازی

یکی دیگر از بازیکنان مطرح استقلال که به ناگهان از جمع ملی‌پوشان خط خورد، محمد نوازی بود. فوتبالیستی که در دوران سرمربیگری محمد مایلی کهن هرازچندگاهی به تیم ملی دعوت می‌شد ولی پس از سرمربی شدن منصور پورحیدری، حضورش در تیم ملی به مراتب پررنگ‌تر شده و این روند در دوران جلال طالبی هم تداوم پیدا کرد. نوازی تا قبل از اینکه میروسلاو بلاژویچ سکان هدایت تیم ما را بر عهده بگیرد، یکی از بازیکنان فیکس ایران بود ولی ناگهان مورد غضب سرمربی جدید قرار گرفت و برای پیکارهای انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲ اصلاً دعوت نشد! در آن مقطع این شایعه مطرح بود که نوازی به واسطه بازیگوشی و عدم تمرکز در یکی از جلسات تئوری بلاژویچ، مورد غضب سرمربی وقت تیم ملی قرار گرفت و نامش از جمع مدعیان پوشیدن پیراهن این تیم کنار گذاشته شد. محمد نوازی در بازی‌های آسیایی بانکوک و جام ملت‌های آسیا لبنان یکی از ملی‌پوشان ایران بود.

لگد نیک‌بخت به بخت خودش

علیرضا نیک‌بخت واحدی هم از جمله بازیکنان بسیار خوب استقلال در اواخر دهه ۷۰ و نیمه اول دهه ۸۰ بود که تورنمنت‌های فوق‌العاده مهمی را به راحتی هرچه تمام‌تر از دست داد و به احتمال فراوان حالا حسرت آن روزها را می‌خورد. نیکبخت جزو آخرین نفراتی بود که قبل از جام ملت‌های آسیا لبنان توسط جلال طالبی کنار گذاشته شد و همان زمان بحث‌های فراوانی پیرامون این تصمیم سرمربی وقت تیم ملی در محافل فوتبالی به راه افتاد. البته نیک‌بخت جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ چین و جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان را هم از دست داد ولی با این تفاوت که برانکو ایوانکوویچ مشکلی با او نداشت بلکه خود این بازیکن هراس از پرواز طولانی را بهانه قرار داده و با توجیه مصدومیت و ... تیم ملی را همراهی نمی‌کرد! قطعاً اگر علیرضا در آن زمان، تجربه حالا را داشت هرگز با آینده ورزشی خود بازی نکرده و حتماً طور دیگری تصمیم‌گیری می‌کرد چون واقعاً استعدادش به مراتب بیشتر از چیزی بود که در فوتبال ایران به آن دست یافت.

اشتباه بزرگ رحمتی

شاید اگر از مهدی رحمتی سوال شود بزرگ‌ترین اشتباه او در تاریخ زندگی ورزشی‌اش چه بود، بدون تردید به ماجرای خداحافظی‌اش از تیم ملی در زمستان سال ۹۱ اشاره کند. بازیکنی که در آن مقطع سنگربان فیکس تیم ملی بود (البته بعد از بازی برگشت با ازبکستان در تهران این شایعه مطرح شده بود که کارلوس کی روش می‌خواهد دروازه‌بان اصلی تیم ملی را عوض کند) ولی ناگهان در حرکتی شتاب‌زده و کاملاً غیر فنی مدعی خداحافظی از تیم ملی شد! کی روش از این حرکت فوق‌العاده ناراحت شده و پس از آن با وجود درخواست چهره‌های قدیمی فوتبال و اعلام آمادگی خود رحمتی برای بازگشت مجدد به تیم ملی، دیگر هرگز این بازیکن را دعوت نکرد. هواداران استقلال طی تمام دوران حضور کارلوس کی روش در فوتبال ایران مشکلی با او نداشتند و حمایتش می‌کردند ولی فقط در مقاطعی به خاطر زحمتی از سرمربی تیم ملی گلایه داشتند. اگر مهدی رحمتی چنین تصمیمی نمی‌گرفت، به احتمال بسیار زیاد در هر دو جام جهانی برزیل و روسیه جزو کاروان اعزامی ایران محسوب می‌شد.

شوک بزرگ به غفوری

در آستانه اعزام تیم ملی فوتبال کشورمان به جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه، هواداران استقلال و پرسپولیس با خبر بسیار عجیبی مواجه شدند. کارلوس کیروش اسامی مردان مورد نظر خود را اعلام کرد و در کمال تعجب، اثری از جلال حسینی و وریا غفوری در این فهرست دیده نمی‌شد! در مورد حسینی بحث سن و سال او مطرح شد ولی کمتر کسی می‌توانست باور کند غفوری که بسیار هم مورد توجه سرمربی تیم ملی بود، به چه علت جام جهانی را از دست داده است. این اتفاق برای وریا فوق‌العاده گران تمام شد چون مجال حضور در بزرگ‌ترین تورنمنت فوتبال جهان را از دست داد ولی با این وجود روزه سکوت گرفته و هرگز علیه کی روش مصاحبه نکرد. همین مسئله و البته تداوم آمادگی بدنی این بازیکن موجب شد دوباره به تیم ملی دعوت شود و در جام ملت‌های امارات حضور داشته باشد. البته قطعاً غفوری تا آخر عمر نرفتن به جام جهانی را فراموش نمی‌کند.

داستان تلخ کاپیتان‌ها

از میان بازیکنان بزرگ استقلال که نامشان در مطلب فوق آمد، بسیاری از آنها تا مرحله کاپیتانی در استقلال هم پیش رفته‌اند و در مقاطعی چهره‌های فوق‌العاده محبوبی نزد هواداران این تیم محسوب می‌شدند ولی هر کدام بنا بر دلایلی به صورت مقطعی یا همیشگی پشت درب‌های تیم ملی باقی ماندند. ماجرایی که برای پرسپولیسی‌ها نیز رخ داده است. چنین اتفاقاتی بی‌سابقه نیست و قطعاً در آینده هم برای بازیکنان بزرگ به وقوع می‌پیوندد.