خبرورزشی - دربی تهران با تمام حوادث و اتفاقات رخ داده در آن تمام شد اما این دربی مثل همه مسابقاتی که تمام می‌شوند و هر دو تیم می‌روند پی کارشان نبود! ظاهراً در فوتبال ما، هیچ قاعده‌ای وجود ندارد. تیم برنده شاکی است؛ تیم برنده هم ناراحت و عصبانی.
برنده مسابقه باید بابت بردی که به دست آورده از خود دفاع کند؛ بازنده هم به زمین و زمان توپ و تشر می‌زند و فریاد وامصیتا سر می‌دهد.
استقلال راه بهتر را ظاهرا پیدا کرده است؛ نخست کنفرانس رسانه‌ای سرمربی تیم که برای توئیت وزیر ارتباطات، از مسیر حمله مستقیم وارد شد و توپ را به زمین آذری جهرمی شوت کرد.
یشتر بخوانید:
یکی از مقصران شکست پیدا شد؛ آقای وزیر! البته از اول هم معلوم بود او به تنهایی نمی‌تواند بار این شکست را به تنهایی تحمل کند و باید شریک دیگری را هم پیدا کرد؛ چه کسی بهتر از عیسی آل‌کثیر! شکایت از این بازیکن که ظاهرا شادی‌های گلش تمامی ندارد و هر بار به بهانه‌ای سیبل می شود، بهانه تازه‌ای برای توجیه شکست است.
در این فوتبال عجیب و بی‌حساب و کتاب، لذت بی‌معناست. دربی بی‌معناست. برد بی‌معناست. کیفیت فنی بی‌معناست. آرامش، اصل فوتبال و زیبایی‌های این ورزش بی معناست. جنتلمن بودن و آداب ورزش را رعایت کردن بی‌معناست.
مسئله فقط این است که برنده و بازنده به هم بتازند و بابت این عملکرد و کارنامه مشعشع به خودشان بنازند؛ داستان فوتبال ما از این قرار است!
بیشتر بخوانید:
