خبرورزشی/ سیدحسن صفوی؛ شهاب سلطانی، سرمربی تیم ملی کاراته ازبکستان، با شیوع کرونا همچنان در ایران است. او این روزها اینترنتی تمرینات تیمش را زیرنظر دارد. دوری سلطانی از تیمش باعث نمیشود، او در کاراته وان پرتغال کنار تیمش نباشد. سلطانی خیلی از اداره کل ورزش زنجان گلایهمند است و به قول خودش ناگفتههایش را بهزودی میگوید. گفتوگوی شهاب سلطانی با خبرورزشی را در ادامه میخوانید.
اوضاع شما در شرایط کرونا چطور است؟
فعلاً که ایران هستم و کنار خانوادهام. در واقع کرونا بهانهای شد تا بیشتر کنار خانوادهام باشم. شاید مدتهای زیادی را به خاطر مشغله کاری کنار خانواده نبودم اما حالا از این فرصت استفاده کردم و بیشتر کنارشان بودم.
یعنی زمانی که دنیا درگیر کرونا شد، بلافاصله به ایران برگشتید و از آن زمان تا به حال به ازبکستان نرفتهاید؟
بله دقیقاً، وقتی شیوع کرونا جدی شد من بلافاصله به ایران آمدم و تا به امروز کنار خانوادهام هستم. آنها واقعاً برای مبارزه با کرونا سختگیریهای زیادی را لحاظ کردهاند و به همین دلیل مسیر رفت و آمدها کلاً بسته بود، به همین دلیل من تمرینات ملیپوشان را اینترنتی پیگیری میکنم. آنها همه شیوهنامههای بهداشتی را رعایت میکنند و اردوهای آنها به کلی تعطیل بود.
با این شرایط تیم ملی ازبکستان در لیگ جهانی پرتغال شرکت میکند؟
بله طبق برنامه فدراسیون کاراته ازبکستان، تیمم در لیگ جهانی پرتغال شرکت میکند. البته من فعلاً ایران هستم اما در تلاش هستم تا شرایط برای رفتنم به پرتغال فراهم شود. البته پیگیریهای اولیه برای سفرم به پرتغال را انجام دادم اما متأسفانه در شرایط فعلی صدور ویزا در ایران خیلی سخت شده است.
با این حساب هیچ راهی برای رفتن شما وجود ندارد؟
من تمام مراحل گرفتن روادید را انجام دادم و نشد، این موضوع را با فدراسیون کاراته ازبکستان در میان گذاشتم. حالا قرار بر این است تا دو هفته آینده آنها دعوتنامهای به ایران ارسال کنند تا شرایط حضورم به ازبکستان مهیا شود و از طریق آنها روادید کشور پرتغال را بگیرم. اگر این موضوع انجام نشود من فرصت حضور در مسابقات لیگ جهانی پرتغال را از دست خواهم داد و پس از آن باید راهی ازبکستان شوم تا تمرینات را به صورت جدی آغاز کنیم.
شما با فدراسیون کاراته ازبکستان تا چه زمانی قرارداد دارید؟
قراردادم با کمیته ملی المپیک کشور ازبکستان، دقیقاً تا دی ماه سال ۱۴۰۰ است، یعنی من از لحاظ قرارداد هیچ مشکلی ندارم و همه چیز قانونی انجام شده است. به هرحال شرایط اینطور ایجاب کرده که من در ایران کنار خانوادهام باشم. کاراته برای من مهم است اما خانوادهام اولویت دارند. فعلاً با همین شرایطی که در دنیا حاکم شده پیش میرویم تا ببینیم چه اتفاقی میافتد. البته در این شرایط خیلی اصرار ندارم که ازبکستان باشم چون وضعیت واقعاً خطرناک شده است. همه زندگی من بر پایه کاراته استوار نیست، اصلاً قرار نبود به ازبکستان بروم، وقتی این پیشنهاد به من شد با دوستان مشورت کردم و در نهایت رفتم. اصلاً مربیگری در خارج از ایران جزو برنامههای کاری و زندگی من نبود.
پس نرفتن شما به ازبکستان ربطی به هیچ موضوعی ندارد؟
خیر، یکی از دلایلی که با تأخیر به ازبکستان رفتم این است که من کارمند اداره ورزش و جوانان زنجان بودم که پایان مهرماه امسال، ۳۰ سال خدمتم تمام و بازنشسته شدم، برای مراحل بازنشستگی حضورم در ایران الزامی بود، خدا را شکر مهرماه بازنشسته شدم. نکته بعدی این بود که تا اواخر تابستان ورود به ازبکستان با شرایط سختی که دولتش در نظر دارد، عملاً غیرممکن بود، برای ورود به آنجا ستاد ملی کرونای ازبکستان باید به صورت شخصی مجوز صادر میکرد، صدور مجوز ظاهراً خیلی سختگیرانه بود، دولت ازبکستان برای رفتوآمد واقعاً خیلی سختگیرانه تصمیم میگرفت و این موضوع در همه مسائل وجود داشت. حالا شرایط کمی آسانتر شده و در تلاش هستم به این کشور بروم. البته سه سال پایانی بازنشستگی ناچار بودم از اداره کل ورزش زنجان مرخصی بدون حقوق بگیرم چون در تیم ملی فعالیت میکردم، من برای این موضوع گلایههایی دارم که به زودی دربارهاش صحبت میکنم. برایم جای تعجب است در ۳ سالی که من به ناچار از اداره کل زنجان برای مربیگری در تیم ملی کاراته مرخصی گرفتم، چرا باید وقتی کارمند اداره کل بودم و به تیم ملی کشورم خدمت میکردم، مرخصی بدون حقوق برایم رد میکردند؟! در این باره و چرایی ماجراها ناگفتههایی دارم که حتماً صحبت میکنم.