خبرورزشی/ ​​​​​​​سیدحسن صفوی؛ فرزان عاشورزاده یا همان سونامی تکواندو، می‌خواهد برای تیم ملی از لیگ شروع کند. آن هم بعد از مدت‌ها دوری. او با قرارداد با تیم کن مدعی است برای سهمیه المپیک ۲۰۲۴ تلاش می‌کند. تلاش برای زنده کردن دوباره همان عاشورزاده ۱۸ سالگی‌اش با طلای جهان. تکواندوکار مدعی، معتقد است می‌تواند مثل بیل گیتس موفق شود.

بازگشت سونامی تکواندو به لیگ برتر تکواندو سرو صدای زیادی به پا کرده، چطور دوباره تصمیم گرفتی امسال در لیگ برتر مبارزه کنی؟
صحبت‌هایی مطرح شده بود که نمی‌خواهم در لیگ برتر مبارزه کنم، واقعیت این است که مبلغ قرارداد باشگاه‌ها واقعاً در شأن تکواندوکاران نیست. این حق طبیعی قهرمانان است که به اندازه تلاش و زحمتی که می‌کشند دستمزد بگیرند اما در لیگ تکواندو واقعاً مبلغ قراردادها خیلی پایین است. همه ما می‌دانیم مثلاً ۱۲ سال پیش هادی ساعی در لیگ برتر مبلغ ۱۳۰ میلیون تومان با تیم مس کرمان قرارداد داشت. حتی خیلی از ملی‌پوشان دیگر در همان مقطع قراردادهای ۱۱۰میلیونی داشتند اما حالا بعد از ۱۲ سال علاوه بر اینکه مبلغ قراردادها زیاد نشده، متأسفانه خیلی هم کمتر از قبل شده است. برای همین رفتارها خیلی از ما تصمیم گرفتیم با این شرایط در لیگ بازی نکنیم اما من به احترام صحبت‌های کادر فنی بابت مسابقات لیگ و رسیدن به تیم ملی تصمیم گرفتم به پیشنهادات فکر کنم.

پس بعد از صحبت‌های سرمربی تیم ملی، تصمیم گرفتی برای برگشت به تیم ملی در لیگ برتر مبارزه کنی؟
دقیقاً، هدفم برگشت به ترکیب اصلی تیم ملی تکواندو است و به همین دلیل هم در لیگ مبارزه می‌کنم. با شیوع کرونا بعید می‌دانم که به این زودی‌ها شرایط برگزاری مسابقات انتخابی تیم ملی فراهم شود. به همین دلیل بعد از صحبت‌های سرمربی تیم ملی درباره انتخاب تکواندوکاران مورد نظر از لیگ، تصمیم گرفتم در این رقابت‌ها به میدان بروم.

در لیگ برتر قرار است در وزن سوم مبارزه کنی یا وزن دیگری؟
من قراردادم با تیم کن برای لیگ برتر مبارزه در وزن چهارم است اما اگر به ترکیب تیم ملی برسم، به وزن سوم برمی‌گردم. دوست دارم در وزن سوم برای المپیک ۲۰۲۴ امتیاز جمع کنم. البته برای حضور در مسابقات لیگ برتر چند تیم پیشنهاد دادند که با آنها هم برای مبارزه در وزن چهارم به توافق رسیده بودم اما اتفاقاتی رخ داد که در نهایت به تیم کن رفتم.

مبلغ قراردادت راضی‌کننده بود یا اینکه از روی ناچاری قرارداد بستی؟
دوست ندارم درباره مبلغ قراردادم صحبت کنم، واقعیت این است که مس کرمان به من پیشنهاد داد اما وقتی صحبت‌ مبلغ قرارداد شد، به خاطر عدم توان پرداخت مبلغ، قرارداد با مس لغو شد. تیم پاس قوامین هم پیشنهاد داد که متأسفانه این تیم کلاً از لیگ کناره‌گیری کرد. در نهایت با تیم کن که دو سال تجربه بازی در آن را داشتم به توافق رسیدم. واقعیت این است که برای برگشت به تیم کن عوامل و مدیرعامل این تیم نگاه حرفه‌ای داشتند و با من برای برگشت به تیم‌شان بعد از ۱۱ ماه خوشرفتاری کردند. من در هفته دوم برای تیم کن مبارزه می‌کنم.

برای برگشت به لیگ با کسی هم مشورت کردی یا کادر فنی تیم ملی به شما گفته که با این تیم به توافق برسید؟
هیچ‌ کس سفارش نکرده که با این تیم به توافق برسم. من تنها با مهرداد ساعدی مربی خودم برای برگشت به لیگ برتر مشورت کردم. در نهایت شرایط برای برگشت به لیگ برتر مهیا شد و امیدوارم که بتوانم امسال با مبارزه‌های خوبی، قدردان مسئولان این تیم باشم. قرار است ۷ بازی در لیگ داشته باشیم و همه سعی‌ام کمک به تیم کن است.

یعنی دوباره سونامی در تکواندو تکرار می‌شود؟
من در دنیای حرفه‌ای فراز و نشیب‌های خیلی زیادی داشتم، حتی در زندگی عادی هم انسان‌ها در زندگی با چالش‌های زیادی روبه‌رو می‌شوند. موضوع اصلی این است که متأسفانه در ایران نتیجه‌گرا هستیم، یعنی دوست داریم یک ورزشکار همیشه در هر شرایطی مدال طلا بگیرد و اگر روزی طلای او نقره شود نگاه‌ها به او تغییر می‌کند! این رفتارها اصلاً قابل‌قبول نیست. قبل از من بزرگان دیگری بودند که آمدند و رفتند، من هم یک روز می‌روم و این چرخ همچنان می‌چرخد. در هر صورت فرزان عاشورزاده دوباره آمده و هدف اصلی‌اش مدال المپیک است، می‌خواهم در چندین المپیک مبارزه کنم. هیچ قهرمانی نمی‌تواند خود را محکوم به پیروزی کند اما مسیر قهرمانی را پرقدرت طی می‌کند تا به هدف اصلی‌اش برسد. من هم مسیر موفقیت را می‌روم تا به آن برسم. میلیون‌ها تکواندوکار در دنیا هستند و در نهایت ۸ نفر به مدال طلای جهان می‌رسند، همه آنها برای مدال تلاش می‌کنند اما در نهایت یک تعداد مشخصی طلایی می‌شوند من هم از این قاعده مستثنی نیستم.

در کارنامه فرزان عاشورزاده مدال المپیک کم است، المپیک بعدی این کارنامه کامل‌تر می‌شود؟
بله من مدال طلای قهرمانی جهان، طلا و نقره قهرمانی آسیا، طلا و برنز بازی‌های آسیایی، برنز جام جهانی‌ و چندین مدال دیگر را با هوگوی تیم ملی گرفته‌ام. حالا به قبل فکر نمی‌کنم که من قهرمان جهان بوده‌ام، من با سند و مدرک می‌گویم که در این سال‌ها نتایج قابل دفاعی بوده است. من فقط یک‌بار المپیک رفتم و مدال نگرفتم. در دو رویداد با رژیم صهیونیستی بازی نکردم و دو تورنمنت آلمان و ترکیه هم بدون مدال ماندم، در همه مسابقاتی که رفتم، همیشه مدال گرفته‌ام. همه این مسائل گذشته، حالا من به المپیک بعدی فکر می‌کنم و می‌خواهم کلکسیون افتخاراتم را تکمیل کنم. کریستین رونالدو سال‌ها برای توپ طلا پشت مسی ماند اما بالاخره به توپ طلا رسید، رونالدو را کل دنیا می‌شناسند. حالا من هم بالاخره مدال المپیک را می‌گیرم، فقط نباید یک نکته را فراموش کرد، نباید همیشه از یک ورزشکار انتظار مدال داشته باشیم.

پس با قدرت برای پیراهن تیم ملی وارد لیگ برتر می‌شوی؟
من در ۶۸ کیلوگرم با همه حریفانم مبارزه کرده‌ام. متأسفانه شرایط جامعه ما به سمتی رفته که خودمان را باور نداریم اما من در سن ۱۸ سالگی قهرمان جهان شدم و باز هم می‌توانم بشوم. چه کسی گفته نمی‌توانم قهرمان دنیا شوم؟ با اینکه یکسری ایرادهای فنی دارم روی آنها کار کرده‌ام و قطعاً آنها را حل می‌کنم. باید این۴  چالش بعد از المپیک ریو را می‌گذراندم و این طبیعی بود، حالا هم پر قدرت می‌خواهم دوباره شروع کنم. بیل گیتس چطور بیل گیتس شد؟ پس من چرا نباید دوباره همان فرزان عاشورزاده باشم؟ هیچ چیز برایم غیر ممکن نیست. این ۴ سال چالش من نه قرص می‌خواست نه مشاور، فقط باید سختی می‌کشیدم که کشیدم و از این چالش به سلامتی عبور کردم.

حرف آخر؟
من برای رسیدن به هدفم تلاش می‌کنم و به مسیری که می‌روم شک ندارم. مردم ما به اندازه‌ای مشکل دارند که اصلاً کسی به فرزان عاشورزاده فکر نمی‌کنند. در این شرایط هرکس باید برای موفقیت تلاش کند.