خبرورزشی/ چهره‌ها؛ جعفر مختاریفر از ستاره‌های دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ تیم استقلال بود که نقش پررنگی در قهرمانی این تیم در آسیا ایفا کرد. دقایقی با او همکلام شدیم و او در مورد اینکه چرا مانند سایر پیشکسوتان در باشگاه تردد ندارد؟ گفت: «هرکس اصول خودش را دارد، من در دو دهه اخیر روزهای سختی را پشت‌سر گذاشتم اما از جانب باشگاه حتی تماس نگرفتند که حالم را بپرسند. فعلاً می‌شنویم برخی در کمیته پیشکسوتان بروبیایی دارند که نهایتاً ۳، ۴ فصل بازیکن درجه ۲ و ۳ یا ذخیره محسوب می‌شدند ولی با امثال مختاریفر با کارنامه و سابقه مشخص کاری نیست! مختاریفر ادامه داد: من احتیاجی به کمک کسی ندارم، در این سال‌ها دو دوست خیلی خوب داشته‌ام و باید اسم‌شان را بیاورم و بگویم محسن تهرانی و حاج‌مهدی اربابی از برادر هم به من نزدیک‌تر هستند و از صمیم قلب از این دو بزرگمرد ممنون هستم. کمیته پیشکسوتان، کمیته فنی یا امثالهم نیز مبارک خود آقایان باشد!»
هافبک گلزن سال‌های دور آبی‌ها در خصوص عملکرد این تیم گفت: «نه صرفاً استقلال بلکه اکثر باشگاه‌های ایران با فقر بازیکن ترازاول مواجه هستند. بازیکنانی که تماشاگر را هیجان‌زده کنند، هرچه کیفیت پایین‌تر می‌رود، ادعاها، مصدومیت‌ها و دستمزدها افزایش پیدا می‌کند.»
از مختاریفر درباره ادعای مهدی فنونی‌زاده سؤال کردیم، اینکه آیا در سال ۷۰ ناصر حجازی سرمربی محمدان بنگلادش از آنها در استقلال انتظار داشت به تیمش راه بدهند؟ این پیشکسوت آبی گفت: «ناصر حجازی مغرور بود که لازمه یک مرد بزرگ است اما خدا می‌داند تکبر نداشت. شما فکر می‌کنید غرور آقای حجازی در کنار شخصیت منحصربه‌فرد و اصولش به او اجازه می‌داد چنین حرفی بزند؟ من نمی‌دانم آقای فنونی‌زاده در مورد چه مطلبی دچار سوءتفاهم شده است ولی تا جایی که من بودم و یادم هست ناصر حجازی از بچه‌اش هم چنین درخواستی را مطرح نمی‌کرد چه برسد به ما! اگر مطلبی بود چرا مثلاً با من یا عباس سرخاب در میان نگذاشت یا عابدزاده که دروازه‌بان بود؟ نه! به نظر من که اگر به حجازی خود جام قهرمانی را می‌دادند به شرطی که چنین درخواستی مطرح کند، باز هم قبول نمی‌کرد.»
