خبرورزشی/ لیگ آزادگان؛ داماش جزو تیم‌هایی است که در فوتبال ایران ریشه دارد. تیمی که هر وقت برایش بازی بگذارید؛ در برف و باران، در شرایط سخت و نفسگیر در هر موقعیتی، از موهبتی به نام تماشاگر بهره می‌برد.
داماش با خون دل‌های زیاد، با سختی‌ها و مشقت‌هایی که همین هواداران کشیدند و هزینه هایی که صاحبانش متقبل شده‌اند به اینجا رسیده است؛ حضور یگانه تیم رشتی در رقابت‌های لیگ یک، اهمیت امتیاز داماش را نشان می‌دهد و بعید هم می‌دانیم هیچ کس در فوتبال ایران، با حضور یک تیم رشتی در لیگ یک مخالف باشد.
اینکه امروز شنیده می‌شود موانع ایجاد شده برای داماش و شایعه انتقال امتیاز اجباری این تیم به یک استان دیگر با حمایت‌های سرپرست موقت فدراسیون فوتبال بی‌ربط نیست، اتفاقی است که باورش برای ما سخت است؛ چون فدراسیون فوتبال باید نگاه پدرانه به همه تیم‌ها داشته باشد و حتی اگر داماش به خاطر مشکلات وحشتناک مالی در پرداخت مبلغ ریالی حق امتیاز باشگاه، ناچارا تعلل کرد این فدراسیون است که با همان نگاه دلسوزانه و پدرانه مشکلات را حل و فصل کند.
هواداران داماش از فدراسیون فوتبال، سرپرست و دبیر کل آن توقع زیادی ندارند و فقط می‌خواهند هر وقت یاد داماش می‌افتند، مردم رشت را فراموش نکنند و انتقال امتیاز داماش را نه فقط در جایگاه ورزش و فوتبال که به عنوان یک مشکل پیچیده اجتماعی ببینند. داماش از رشت برود، موجی از ناامیدی در فوتبال رشت ایجاد می‌شود. وقتی سپیدرود در دسته دو حضور دارد و داماش در لیگ یک، یعنی حال فوتبال گیلان خوب نیست. یعنی این استان، نیاز به کمک و حمایت مسئولانن دارد.
حضور داماش در لیگ، کمترین حق مردم رشت است و امیدواریم حیدر بهاروند و تمام مدیران حاضر در فدراسیون فوتبال برای یک بار هم شده از خود سؤال کنند جواب داماشی‌هایی که با تمام وجود پای عشق خود ایستادند و امروز ناغافل شاهد نابودی و انحلال تیم‌شان هستند را چه کسی باید بدهد؟
