به گزارش خبرورزشی، یک بازی پرهیجان و جذاب در سن‌دنی. حدود یک ساعت آلمانی‌ها قهرمان جام جهانی را تحت تأثیر بازی خودشان قرار دادند، اما فرانسه با یک حرکت هوشمندانه از مربی‌اش بازی را به دست گرفت تا در پایان پیروز میدان باشد.
گریزمن؛ ژنرالِ میدان
در یک ساعت اولیه بازی تمامی بازیکنان فرانسه سردرگم بودند. به نظر می‌رسید هارمونی بازی خروس‌ها از دست رفته و هنوز در حال و هوای قهرمانی جام جهانی هستند، اما هیچ‌کس به آنتوان گریزمن توجه نمی‌کرد. در حالی که هم‌تیمی‌های آنتوان مشغول تماشای نمایش خوب بازیکنان حریف بودند گریزمن خودی نشان داد. او رهبر فرانسه و رهبر میدان نبرد سن‌دنی بود. در لحظات مناسب بهترین ضربات را روانه دروازه نویر کرد. ضربه سری که خروس‌ها را از زیر فشار رها کرد خارق العاده بود. یک بازیکن کوتاه‌قامت از ۱۲ متری چنان با دقت و ظرافت توپ را به گوشه دروازه فرستاد که هیچ سنگربانی در آن شرایط نمی‌توانست توپ را مهار کند. همچنان به نظر می‌رسد در حق گریزمن کم‌لطفی شده و نقش او در پیروزی‌های فرانسه نادیده گرفته می‌شود.
داستان جدید VAR و یوفا
واقعاً مشکل یوفا با سیستم کمک‌داور ویدئویی چیست؟ VAR بسیاری از مشکلات داوری را در جام جهانی حل کرد و در اکثر لیگ‌های معتبر هم از این سیستم استفاده می‌شود، اما در بالاترین سطح فوتبال اروپا چرا نباید VAR به منصفانه‌تر شدن قضاوت‌ها کمک کند؟ اولین اتفاق در محوطه جریمه فرانسه رخ داد، وقتی سانه توپ را ارسال کرد و به دست کیمپمبه خورد. به نظر می‌رسید فاصله توپ با دست مدافع خروس‌ها آن‌قدر نیست که داور به نشانه پنالتی در سوت خودش بدمد. دومین اتفاق مشکوک و سرنوشت‌ساز بازی زمانی رخ داد که هوملس تکل زد و پس از تکلِ او متوئیدی خودش را سرنگون کرد تا داور این صحنه را هم پنالتی بگیرد. بدون شک اگر VAR وجود داشت میلوراد ماژیچ با بازبینی صحنه متوجه می‌شد دلیل سرنگونی متوئیدی تکلِ هوملس نبوده. در پایان هم بازی احتمالاً با نتیجه دیگری به پایان می‌رسید.
یوگی باخت، اما فرمول را پیدا کرد
یواخیم لو از آن دسته مربیانی است که یک ایده را طراحی می‌کند و سپس به تدریج به پیاده‌سازی آن می‌پردازد. بعد از بحرانی شدن شرایط مانشافت او تصمیم گرفت در جدال با فرانسه هم سیستم و ترکیب تیمش را تغییر دهد. آلمانی‌ها با ۳ دفاع بازی کردند و مهاجم کاذب در ترکیب تیم قرار گرفت. نبری نقشی را برعهده گرفت که زمانی گوتسه در ترکیب مانشافت ایفا می‌کرد. سه‌شنبه شب به رغم باخت برابر قهرمان جهان وضعیت برای آلمانی‌ها بحرانی‌تر نشد چراکه یوگی ساختار بازی تیمش را شناخته و با هماهنگ‌تر کردن تیمش می‌تواند آن را برای یورو ۲۰۲۰ آماده کند. زوله در خط دفاعی به مراتب مدافع تأثیرگذارتری نسبت به بواتنگ است. سمت راست و چپ ژرمن‌ها با کرر و شولتس فعال‌تر شد. کیمیش به خط میانی رفت و وظایف دفاعی را برعهده گرفت تا کروس راحت‌تر بتواند بازیسازی کند. حرکات ورنر و سانه به عنوان بال راست و چپ هم بار‌ها دفاع فرانسه را به هم ریخت. به نظر می‌رسد از این پس باید آلمان را با سیستم ۳-۴-۳ ببینیم.
تکامل یا مرگ
جدال برگشت در لیگ ملت‌های اروپا برای فرانسه دستاورد‌های مهم‌تر از یک برد ۳ امتیازی داشت. فرانسه در جام جهانی بازی به بازی بهتر شد و در فینال تیم قدرتمندی نشان داد، اما دیدیه دشان باید قبول کند ساختار دفاعی تیمش ایده‌آل نبوده مثل ساختار دفاعی که تیم اِمه ژاکه در سال ۱۹۹۸ داشت و خودش هم در ترکیب آن مهره کلیدی به شمار می‌رفت. وقتی آلمان با ۲ بال سرعتی و تکنیکی بار‌ها خط دفاعی خروس‌ها را دور زد، دشان متوجه شد باید سیستم تیمش را از ۱-۳-۲-۴ به ۳-۳-۴ تغییر دهد. به این ترتیب خط هافبک حریف را برای بازیسازی و راه‌انداختن خط حمله از کار می‌انداخت. اگرچه پوگبا و کانته برخی اوقات با اشتباه در انجام وظایف ممکن بود باز هم کار دست تیم‌شان بدهند. با این حال بعید نیست سیستم فرانسه در بازی‌های بعدی به ۴-۳-۳ تغییر کند و نکته مهم‌تر اینکه دشان باید روی مهاجم نوک تیمش هم تجدید نظر کند. شاید حضور لاکازت آماده این روز‌ها به جای ژیرو که دیر به دیر راه دروازه را پیدا می‌کند، برای خروس‌ها ثمربخش‌تر باشد.
