خبرورزشی/ بهزاد بیرانوند؛ طرفداران تیمهای فوتبال با هواداری و حس علاقه خود، تیمشان را بخشی از زندگی و هویت خود میدانند، اما گاهی همین حس هواخواهی و جوانمردی که اساس ورزش در هر جامعهای میباشد و میتواند منبع انرژی و کمک برای روحیه تیم و بازیکنان باشد، تبدیل به پرخاشگری و خشونت ورزشی میشود. اهمیت و حساسیت بازی، حرکت و اعمال بازیکنان، نحوه داوری، عملکرد نامناسب مربیها و شعارهای کنترل نشده لیدرها، عدم رضایت از امکانات ورزشگاه، برداشتها و بازتابهای مختلف خبری در فضای مجازی و همچنین پیروی از رفتار دیگر هواخواهان بر میزان خشونت ورزشی تأثیر میگذارد. اما نکته مهمی که وجود دارد نادیده گرفتن فرهنگ رفتار هواداران است، چرا که بخش مهمی از فرهنگ یک جامعه را میتوان در رفتار جوانان پرشور و هوادار فوتبال مشاهده کرد.
اکنون که در نزدیکی شروع لیگ برتر قرار داریم برای مناسبسازی فضای ورزشگاهها شاید برای انجام بعضی تغییرات دیر باشد. مثلاً تغییر فکر و فرهنگ افرادی که در مواقع ناکامی پرخاشگری و خشونت را انجام میدهند، پروسهای طولانی است که نیاز به تغییرات اساسی در نوع تربیتشان دارد. اما ایجاد فضای پلیسی و امنیتی، ارائه بلیتهای الکترونیکی، پخش آهنگ و موسیقی نیز بدون آمادهسازی فکری به تنهایی نمیتواند در ایجاد فضایی آرام و با نشاط مؤثر باشد. هواداران و تیم، دو روی یک سکه هستند که بدون هم معنایی ندارند. فوتبال اکنون یک نیاز و یک بازی ملی است که فرهنگ و رفتار هواداران و تیم را نشان میدهد. هوادارانی که با فوتبال زندگی میکنند، هوادارانی که برای تیمشان نگران هستند و هوادارانی که تیمشان را برتر میدانند و جز پیروزی برای آن چیزی نمیخواهند.
اگر هواداران دچار شکست و ناکامی شوند، حس نا امیدی و از بین رفتن غرورشان باعث میشود برخی پرخاشگری و رفتار خشونتی انجام دهند که موجب بر هم خوردن روحیه ورزشی در جامعه میشود و ورزش به جای اینکه آسیب را کنترل کند، خود آسیبزا میشود. در فلسفه ورزش و فوتبال مسئولان و لیدرها فراموش نکنند که «جوامع از راه ورزش است که رشد میکنند و در زمین بازی است که قهرمانان به وجود میآیند و پرستش میشوند.»
اکنون که در نزدیکی شروع لیگ برتر قرار داریم برای مناسبسازی فضای ورزشگاهها شاید برای انجام بعضی تغییرات دیر باشد. مثلاً تغییر فکر و فرهنگ افرادی که در مواقع ناکامی پرخاشگری و خشونت را انجام میدهند، پروسهای طولانی است که نیاز به تغییرات اساسی در نوع تربیتشان دارد. اما ایجاد فضای پلیسی و امنیتی، ارائه بلیتهای الکترونیکی، پخش آهنگ و موسیقی نیز بدون آمادهسازی فکری به تنهایی نمیتواند در ایجاد فضایی آرام و با نشاط مؤثر باشد. هواداران و تیم، دو روی یک سکه هستند که بدون هم معنایی ندارند. فوتبال اکنون یک نیاز و یک بازی ملی است که فرهنگ و رفتار هواداران و تیم را نشان میدهد. هوادارانی که با فوتبال زندگی میکنند، هوادارانی که برای تیمشان نگران هستند و هوادارانی که تیمشان را برتر میدانند و جز پیروزی برای آن چیزی نمیخواهند.
اگر هواداران دچار شکست و ناکامی شوند، حس نا امیدی و از بین رفتن غرورشان باعث میشود برخی پرخاشگری و رفتار خشونتی انجام دهند که موجب بر هم خوردن روحیه ورزشی در جامعه میشود و ورزش به جای اینکه آسیب را کنترل کند، خود آسیبزا میشود. در فلسفه ورزش و فوتبال مسئولان و لیدرها فراموش نکنند که «جوامع از راه ورزش است که رشد میکنند و در زمین بازی است که قهرمانان به وجود میآیند و پرستش میشوند.»