به گزارش خبرورزشی ، مجید نامجومطلق با صراحت حرف می‌زند و شاید به خاطر همین صراحت لهجه است که تاکنون آن‌طور که باید در فوتبال ما به بازی گرفته نشده است. نامجومطلق در گفت‌وگو با خبرورزشی شرایط استقلال را به طور صریح نقد کرد.
حرکتی که قشنگ نبود
اتفاقی که در رابطه با پیروز قربانی رخ داد، اصلاً قشنگ و زیبنده نبود. پیروز بازیکن محترمی است و جزو پیشکسوتان استقلال محسوب می‌شود بنابراین قبل از آمدن آقای استراماچونی، باید هماهنگی‌های لازم صورت می‌گرفت تا چنین اتفاقی در مورد پیشکسوت استقلال رخ نمی‌داد. به نظرم استقلال به یک مربی ایرانی دیگر غیر از آقای غلامپور هم احتیاج دارد. شما الان به نقش کریم باقری در پرسپولیس نگاه کنید؛ ایشان علاوه بر بحث فنی، از نظر عاطفی هم برای پرسپولیس یک وزنه است. البته فراموش نکنید بعضی‌ها ذهنیت مربیان خارجی را نسبت به دستیاران ایرانی خراب می‌کنند.
یارگیری در حد استقلال
تیم‌های بزرگ بازیکنان بزرگ هم می‌خواهند. قبلاً اگر تیم ملی ۲۰ بازیکن داشت، بین ۱۵ تا ۱۷ نفر آن‌ها از استقلال و پرسپولیس بودند، اما حالا دیگر این‌طوری نیست. پول وارد فوتبال شده و به همین خاطر بازیکنان به جای اسم تیم‌ها، به مبلغ پیشنهادی آن‌ها توجه می‌کنند. استقلال بازیکنانی برای این فصل خریده که مستعد هستند و شاید بتوانند مطرح شوند، ولی زمان می‌خواهند و مسئله اینجاست که تماشاگر دیگر تحمل اعطای چنین وقتی به آن‌ها را ندارد. واقعیت امر این است که استقلال در حد نام خودش یارگیری نکرده و می‌ترسم این مسئله برایش دردسرساز شود.
تعیین تکلیف
در دوران ما حاشیه‌های فوتبال اینقدر زیاد نبود. تماشاگران در کمال ادب می‌آمدند و حتی اگر تیم خوب هم نتیجه نمی‌گرفت، خبری از فحاشی آنچنانی نبود به همین خاطر حضور تماشاگران هیچ دردسری درست نمی‌کرد، ولی حالا متأسفانه برخی بوقچی‌ها آنقدر قدرت پیدا کرده‌اند که سر تمرین و هنگام مسابقات برای کل تیم تعیین تکلیف می‌کنند. به تماشاگران خط می‌دهند و دردسرساز می‌شوند. زمان ما کلاً ۳ تا بوقچی داشتیم؛ ممد بوقی، حسن تارزان و سهراب بوقی. خدا هر سه نفرشان را رحمت کند. حالا، ولی کلی آدم آمده‌اند و برای خودشان ادعای لیدری و بوقچی‌گری دارند.
آفت فوتبال
این روز‌ها فضای مجازی هم به یکی از آفات فوتبال بدل شده است. الان هرکس را که می‌بینید، برای خودش یک صفحه باز کرده و هر کاری دلش می‌خواهد، می‌کند؛ فحش می‌دهد، تعریف می‌کند، خبر کذب می‌گذارد و... همه این موارد فقط یک بازدهی دارد و آن هم افزایش حاشیه‌های فوتبال است و بس.
اتفاقی که در رابطه با پیروز قربانی رخ داد، اصلاً قشنگ و زیبنده نبود. پیروز بازیکن محترمی است و جزو پیشکسوتان استقلال محسوب می‌شود بنابراین قبل از آمدن آقای استراماچونی، باید هماهنگی‌های لازم صورت می‌گرفت تا چنین اتفاقی در مورد پیشکسوت استقلال رخ نمی‌داد. به نظرم استقلال به یک مربی ایرانی دیگر غیر از آقای غلامپور هم احتیاج دارد. شما الان به نقش کریم باقری در پرسپولیس نگاه کنید؛ ایشان علاوه بر بحث فنی، از نظر عاطفی هم برای پرسپولیس یک وزنه است. البته فراموش نکنید بعضی‌ها ذهنیت مربیان خارجی را نسبت به دستیاران ایرانی خراب می‌کنند.
یارگیری در حد استقلال
تیم‌های بزرگ بازیکنان بزرگ هم می‌خواهند. قبلاً اگر تیم ملی ۲۰ بازیکن داشت، بین ۱۵ تا ۱۷ نفر آن‌ها از استقلال و پرسپولیس بودند، اما حالا دیگر این‌طوری نیست. پول وارد فوتبال شده و به همین خاطر بازیکنان به جای اسم تیم‌ها، به مبلغ پیشنهادی آن‌ها توجه می‌کنند. استقلال بازیکنانی برای این فصل خریده که مستعد هستند و شاید بتوانند مطرح شوند، ولی زمان می‌خواهند و مسئله اینجاست که تماشاگر دیگر تحمل اعطای چنین وقتی به آن‌ها را ندارد. واقعیت امر این است که استقلال در حد نام خودش یارگیری نکرده و می‌ترسم این مسئله برایش دردسرساز شود.
تعیین تکلیف
در دوران ما حاشیه‌های فوتبال اینقدر زیاد نبود. تماشاگران در کمال ادب می‌آمدند و حتی اگر تیم خوب هم نتیجه نمی‌گرفت، خبری از فحاشی آنچنانی نبود به همین خاطر حضور تماشاگران هیچ دردسری درست نمی‌کرد، ولی حالا متأسفانه برخی بوقچی‌ها آنقدر قدرت پیدا کرده‌اند که سر تمرین و هنگام مسابقات برای کل تیم تعیین تکلیف می‌کنند. به تماشاگران خط می‌دهند و دردسرساز می‌شوند. زمان ما کلاً ۳ تا بوقچی داشتیم؛ ممد بوقی، حسن تارزان و سهراب بوقی. خدا هر سه نفرشان را رحمت کند. حالا، ولی کلی آدم آمده‌اند و برای خودشان ادعای لیدری و بوقچی‌گری دارند.
آفت فوتبال
این روز‌ها فضای مجازی هم به یکی از آفات فوتبال بدل شده است. الان هرکس را که می‌بینید، برای خودش یک صفحه باز کرده و هر کاری دلش می‌خواهد، می‌کند؛ فحش می‌دهد، تعریف می‌کند، خبر کذب می‌گذارد و... همه این موارد فقط یک بازدهی دارد و آن هم افزایش حاشیه‌های فوتبال است و بس.
