ناصرمحمدخانی یکی از تکنیکیترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران بوده است. مهاجم چپ پا و گریزپایی که فوتبالدوستان قدیمی معتقدند کارهایی در دهه ۶۰ انجام میداد که در این سالهای اخیر لیونل مسی انجام داده است. خواندن تازهترین صحبتهای ناصرمحمدخانی در خصوص دربی، جام جهانی، همبازیان تکنیکی خود و ... خالی از لطف نیست.
یه یحیی گل محمدی شوک وارد شد!
کسی باور نمیکرد یورگن لوکادیا در فاصله یکی دو روز مانده به بازی با استقلال تیمش را رها کند و از ایران برود. این مهاجم هلندی با جورکردن بهانههای مختلف دست یحیی گل محمدی را در پوست گردو گذاشت. این در حالی بود که شنیدم سرمربی پرسپولیس یک هفته تمام برنامههای تاکتیکی خود را روی گلزنی لوکادیا چیده بود اما این اتفاق شوک بزرگی به یحیی گل محمدی وارد کرد. من فکر میکنم اگر یحیی گل محمدی در دربی یورگن لوکادیا را داشت حتی میتوانست بازی را از استقلال ببرد.
مارادونا یا مسی؛ البته مارادونا
لیونل مسی ستاره فعلی فوتبال جهان و یکی از بهترین بازیکنان تاریخ است و در این شکی نیست اما من باز هم میگویم دیه گو مارادونا بهتر بود. کسانی که فوتبال مارادونا را دیده باشند میدانند چه استعداد خالصی بود که به نظر من به حق واقعی خودش نرسید. مارادونا در ناپل آقایی میکرد در حالی که میتوانست به یوونتوس، آث میلان، رئال مادرید یا غولهای اروپایی برود و جام درو کند اما شخصیت جالبی داشت. او دوست داشت با تیمهای ضعیف و فقیر نتیجه بگیرد و آنها را بالا ببرد. مارادونا پای چپ هنرمندی داشت که با آن در زمین همه کار میکرد و یک ستاره و لیدر به تمام معنا برای فوتبال آرژانتین بود. البته مسی هم همین نقش را در جام جهانی قطر به عهده گرفت و توانست بالاخره به حق خودش رسیده و قهرمان جام جهانی ۲۰۲۲ قطر شود. هر دو به اعتقاد من بهترین فوتبالیستهای تاریخ هستند و مارادونا یک مقدار بهتر!
حمید درخشان گل کوچیک باز بود!
زمانی که ما بازی میکردیم فوتبالیستهای تکنیکی به وفور پیدا میشدند. بازیکنانی که نفر مقابل را مثل آب خوردن بر میداشتند اما امروز متأسفانه میبینیم بازیکن ملی نمیتواند یک دریبل ساده بزند! دلیل آن تکنیک گل کوچیک و زمینهای خاکی بودند که استعدادها را بارور میکردند اما الان دیگر هر دو تقریبا در تهران جمع شده است. دیگر حمید درخشان که گل کوچیک باز قهاری هم بود پیدا نمیشود یا مجید نامجومطلق که از دیدن حرکاتش در زمین آدم لذت میبرد. خیلیهای دیگر هم بودند مثل خدابیامرز رضا احدی و جلوتر از همه هم علی آقا پروین که توپ را نوازش میکرد. جوری آقای پروین به توپ ضربه میزد که آدم کیف میکرد و ...
حمید علیدوستی کاملترین مهاجم دهه ۶۰ بود
من فوتبال حمید علیدوستی را خیلی قبول داشتم. او یک مهاجم با همه ویژگیهای لازم بود. از هر دو طرف مثل ماهی دریبل میزد، شوت میزد، دوپا بود، گل میزد، سر میزد و یک خطر دائمیبرای مدافعان حریف بود. ما در جام ملتهای آسیا در سال ۱۹۸۴ به اتفاق حمید علیدوستی و عبدالعلی چنگیز مثلث خوبی تشکیل داده و میتوانستیم قهرمان شویم. متأسفانه حمید علیدوستی مصدوم شد که اگر این اتفاق بد نمیافتاد مطمئن باشید قهرمان آن دوره از مسابقات میشدیم. حمید علیدوستی یک فروارد کامل در دوران خودش بود.
دلم برای یحیی در دربی سوخت
رفتن عجیب و غریب یورگن لوکادیا دست یحیی گل محمدی را دردربی خالی کرد. متأسفانه این مهاجم خارجی رفتار غیر حرفه ای انجام داد و برنامههای پرسپولیس را به هم ریخت. از این بابت دلم برای یحیی سوخت هر چند پرسپولیس بدون مهاجم هم بازی خوبی انجام داد. در مجموع دربی قشنگی بود که ۴ گل هم داشت و فقط جای تماشاگران خالی بود. نکته ای که حتما باید به آن اشاره کنم رفتارهای زشت برخی مجریان جوان تلویزیونی است. توهین یکی از این مجریهای جوان که اسمش را هم نمیدام و تازه وارد این عرصه شده قشنگ نبود. توهین به یحیی گل محمدی که ورزشکار ملی این مملکت بوده هیچ توجیهی ندارد. تلویزیون اصلا جای لودگی ، توهین به یحیی گل محمدی و چنین شوخیهایی نیست.