به گزارش خبرورزشی،بعد از حوادث تروريستي چهارشنبه خونين تهران، نمايش امنيت و اقتدار ايران اسلامي امروز براي غيرفوتباليها هم مهم شده، چه ايراني و چه غيرايراني. بازي در پايتخت و حمايت صدهزار نفري و جشن احتمالي چند 10 ميليوني پس از سوت پايان داور.
اما همين جشن دليل فوتباليها براي اهميت اين بازي است. ايران در فاصله 3 بازي تا پايان دور نهايي مقدماتي جام جهاني 2018 روسيه در صدر گروه خود فاصلهاي با رقبا ايجاد كرده كه در صورت كسب پيروزي و 3 امتياز اين بازي صعود مستقيم به جام جهاني را جشن خواهد گرفت. اتفاقي كه در هر شرايط ويژه است و در اين شرايط تاريخي...
1- اگر امروز ببريم، پنجمين حضور ما در جام جهاني است. اين يعني در آسيا پس از كرهجنوبي و ژاپن صاحب ركوردي ميشويم فراتر از سايرين.
2- اگر بين صعود اول و دوم ما 20 سال فاصله افتاد، در عوض طي 20 سال اخير اين «چهارمين» حضور ما خواهد بود. يعني از 6 دوره ممكن.
3- ايران به ركورد 2 صعود متوالي ميرسد و طلسم صعود يك در ميان را ميشكند. آن هم با ركورد حداكثر امتيازات و بدون گل خورده...
***
به بهانه همين جشن بد نيست يادي كنيم از 4 جشن قبلي كه به معني كلمه «جشن ملي» بود.
1- جمعه 4 آذر 1396- آزادي
شير شمال
ايران اولين بار براي حضور در جام جهاني 1974 آلمان ثبتنام كرد. در آن زمان تنها 16 تيم به جام جهاني ميرسيدند و سهميه 2 قاره آسيا و اقيانوسيه تنها يك تيم بود. ايران با عبور از مراحل مختلف به گام آخر رسيد؛ تقابل با استراليا. 90 دقيقه اول در خاك حريف بود و به هزار دليل تيم كمتجربه ما اسير شد و 3 بر صفر باخت. ديدار برگشت در ديگ جوشان آزادي با شروع توفاني ما همه را اميدوار به جبران كرد اما دريغ كه برد 2 بر صفر هرگز به گل سوم نرسيد...
4 سال بعد ديگر كمبود تجربه هم نبود تا مانع از تيم مقتدر ما شود. ايران از 1968 تا 1978 يك دهه آقاي آسيا بود و 3 دوره متوالي جام ملتها را برد. طلاي بازيهاي آسيايي گرفت و به 2 المپيك رفت. جوانان ما ادوار متوالي قهرمان قاره شدند و ليگ ايران بهترين ليگ قاره بود. در چنين شرايطي فقط و فقط صعود به جام جهاني همه را راضي ميكرد و ايران با اقتدار به جمع 5 تيم برتر رسيد. هنگكنگ، كويت، كرهجنوبي و استراليا كه 8 بازي رفت و برگشت بليت جام جهاني را به تيم صدرنشين ميبخشيد.
اقتدار ايران به حدي بود كه در فاصله يك بازي مانده به آخر راه، جمعه 4 آذر 1356 در ورزشگاه آزادي، ايران با تكگل دقيقه 44 غفور جهاني كار را تمام و بليت سفر به كوردوبا آرژانتين را OK كرد.
دست تقدير بود كه در اين روز به خصوص حريف ما همان استراليايي باشد كه 4 سال قبل ما را ناكام كرد. ايران بازي رفت را مرداد 56 با گل حسن روشن برده بود و پس از تكرار نتيجه در تهران، حشمت مهاجراني روي دست شاگردانش به آسمان پرتاب شد.
بازي آخر با كويت در كويت تشريفاتي شده بود و مهاجراني با تيم دومش رفت و البته 2 بر يك هم برد.
2- شنبه 8 آذر 1376- ملبورن
حماسه
كسي هست كه آن روز را فراموش كرده باشد؟
20 سال از صعود اول گذشته و بعد از انقلاب هنوز تجربه حضور در جام جهاني به عنوان بزرگترين ويترين جهاني را نداشتيم. پس از پيروزي انقلاب اولين ثبتنام ما براي جام جهاني 1990 ايتاليا بود اما در همان دور اول حذف شديم و چين بالا رفت. جام جهاني 1994 ايران از مقدماتي بالا آمد اما در جمع 6 تيم برتر قاره حريف كرهجنوبي، عراق و عربستان نشد و تنها با 2 پيروزي 2 بر يك برابر كره شمالي و ژاپن از دوحه برگشت. اما طلوع نسل طلايي براي جام جهاني 1998 نويد موفقيت ميداد. ايران با ثبت ركوردهاي گلزني به دور نهايي رسيد. افزايش تيمهاي حاضر در جام جهاني به 32 تيم، سهميه آسيا را به 5/3 رساند و اين يعني 3 فرصت براي صعود. ايران در مصاف با چين و قطر و عربستان و كويت صاحب بهترين فرصت براي صعود مستقيم بود اما در 3 جدال آخر دور برگشت تنها يك امتياز گرفت تا بليت سفر به فرانسه را تقديم عربستان كند. فرصت دوم، پليآف قاره بود. جدال مستقيم تيمهاي دوم 2 گروه در مالزي. ژاپن كه بعد از كرهجنوبي در آن گروه دوم شده بود، در جدال 120 دقيقهاي 3 بر 2 پيروز و صاحب سهميه سوم شد. حالا فقط مانده بود سهميه آخر؛ بليت سيودوم و پليآف 2 قاره... دراماتيكترين شرايط براي تيم كه 17 مسابقه داد! بار ديگر تقدير، استراليا را مقابل ما گذاشت و اين بار حريف آنقدر قويتر بود كه همه دنيا صعودش را باور داشتند. بليتهاي سفر و هتل رزرو كردند و... بازي رفت در تهران يك-يك و بازي برگشت در ملبورن، 3 دقيقه جادويي از 71 تا 74 و 2 گل كريم باقري و خداداد عزيزي براي تساوي 2-2 حركات عابدزاده، آن ديوانه رواني، جو ملبورن، گزارش جواد و 9 دقيقه لعنتي ساندرو پوهل مجار! عجب شبي شد آن شب، مسابقه به وقت تهران ساعت 14:00 تمام بود و مردم به خيابانها ريختند، نخستين جشن خياباني پس از انقلاب و شادي ملي همه اقشار...
3- چهارشنبه 18 خرداد 1384- آزادي
مرد يخي
جام جهاني 2002 براي اولين بار 2 ميزبان داشت و در آسيا برگزار ميشد. با حذف ژاپن و كره از مقدماتي، همه دنيا سهميه صعود مستقيم را براي ايران كنار گذاشته بودند. بهترين تيم با بيشترين لژيونر اروپايي به دست يك مربي تراز اول جهاني كه دوره قبل در فرانسه با كرواسي سوم شده بود؛ «ميروسلاو بلاژويچ».
ايران بار ديگر در دور رفت مقتدر ظاهر شد و بار ديگر دور برگشت را وا داد. اين بار بلاژ مقصر بود؛ دوباره پليآف و ايران كه بليت مستقيم را دوباره به عربستان باخته بود، بايد با تيم دوم آن گروه يعني امارات بازي ميكرد كه حريف چين نشده بود! و بعد به پليآف 2 قاره رسيديم كه اين بار حريف «ايرلند» از اروپا بود. باخت 2 بر صفر در دوبلين و پيروزي يك بر صفر در آزادي؛ تلخترين برد با اشكهاي گلزن و معجزهاي كه تكرار نشد.
با رفتن بلاژويچ و پس از فعل و انفعالاتي، دستيارش برانكو ايوانكوويچ بر مصدر كار شد. مردي كه در مقابل حرارت بلاژ، مرد يخي بود. آرام و مرموز. پروفسور كروات شاكله تيمش را روي 11 نفر گذاشت و با بردهاي يك بر صفر به دور نهايي رسيد. سهميه آسيا 5/4 تيم شده بود و اين بار از هر گروه دور نهايي 2 تيم مستقيم صعود ميكردند.
در گروه ما ژاپن مدعي بود و بحرين و كرهشمالي نخودي! ايران دور رفت با اقتدار همه را برد و با پيروزي 2 بر يك بر ژاپن در فروردين 84 به يكقدمي صعود مستقيم رسيد. 2 بازي در خرداد تكليف را مشخص ميكرد و پس از برد يك بر صفر برابر كرهشمالي در 13 خرداد 5 روز بعد نوبت بحرين بود؛ دوباره آزادي و دوباره نوبت انتقام از تيمي كه 4 سال پيش مانع صعود ما شد.
آزادي لبريز از تماشاگر بود و دقيقه 46 «محمد نصرتي» سهميه حداقلي ايران براي گلزني را وارد دروازه حريف كرد. ايران بدون نياز به بازي آخر برابر ژاپن و به همراه چشمباداميها به طور مستقيم صعود كرد، البته باز هم دوم شديم و بازي آخر باز هم 2 بر يك شد اما برخلاف صعود مستقيم قبلي (1978) ما باختيم! (در ژاپن)
4- سهشنبه 28 خرداد 1392-اولسان
معناي اقتدار
كارلوس كيروش بزرگترين نامي بود كه وارد فوتبال ايران ميشد. پس از ناكامي از رسيدن به جام جهاني 2010 با علي دايي و سپس افشين قطبي (مردي كه بعد از اولين شكست دايي برابر عربستان جانشين او شد تا از 3 بازي مانده 7 امتياز بگيرد. او كرهها را مثل كف دست ميشناخت اما فقط امارات را برد و حذف شديم!) مرد پرتغالي آمد تا ضعيفترين نسل تاريخ را به جام جهاني 2014 برساند. به سنت حضور يك در ميان، همه منتظر موفقيت كيروش بودند و كسي به كار سخت او توجه نميكرد!
كيروش ايران را به دور نهايي رساند، در گروهي سخت با ازبكستان، قطر، كرهجنوبي و لبنان رقابتي نفسگير پيدا كرد. شب عيد و پس از شكست غيرمنتظره برابر لبنان، ناگهان سنگربان اصلي و مدافع ثابت خود را از دست داد و حالا بايد مثل 4 سال پيش از 3 بازي آخر 7 امتياز ميگرفتيم، باز هم عدهاي ميخواستند خاطره قطبي را تكرار كنند كه اين بار با فشار مردم و رسانهها كار درست انجام و كيروش ابقا شد. ايران 2 حريف را برد و رسيديم به ديدار سرنوشت...
كرهجنوبي 4 سال قبل در تهران مساوي يك-يك از ما گرفت و مانع صعودمان شده بود. اين بار در اولسان بايد به مصاف اين حريف گردنكلفت ميرفتيم و مربي آنها نيز در مصاحبه رسمي اعلام كرد ترجيح ميدهد ازبكستان جاي ايران به جام جهاني برود! كيروش با هوشمندي و تحريك شاگردانش در اين روز معجزه كرد و با گل دقيقه 60 «رضا قوچاننژاد» ايران 3 امتياز را گرفت و مقتدرانه با 9 امتياز از 3 بازي آخر بليت مستقيم به برزيل را OK كرد.
5- دوشنبه 22 خرداد 1396- آزادي
ركورد و طلسم
و رسيديم به امروز...
بار ديگر خرداد، بار ديگر جشن صعود، بار ديگر 3 بازي آخر! اين بار كيروش ايران را بدون گل خورده و باخت به صدر جدول رسانده و فاصلهاش با تيم دوم به حدي است كه اگر اين بازي را ببريم جشن صعود برپا ميشود؛ با يك ركورد ديگر كه صعود مستقيم بدون نياز به 6 امتياز باقيمانده است. كيروش اولين مربي خواهد شد كه ايران را 2 دوره متوالي به جام جهاني ميرساند و تابوي صعود يك در ميان را خواهد شكست. اين بار حريف «ازبكستان» است. درست مثل 4 سال پيش باز هم با كرهجنوبي همگروه شديم و باز هم آنها را برديم. ازبكها را هم در خانه خودشان برديم و پس از پيروزي بر چين و قطر، اگر 3 امتياز امروز برسد...
منتظر جشن باشيد!
باز هم خرداد است!
