افشین قطبی سرمربی پیشین تیم ملی فوتبال ایران و باشگاه‌های پرسپولیس و فولاد خوزستان این روزها در کانادا حضور دارد و در تیم اف سی ونکوور مربیگری می‌کند.

قطبی در تازه‌ترین مصاحبه خود که با وب سایت «ساکر آمریکا» انجام داده، به تمام مسائل دوران مربیگری خود پرداخته و اشاره‌ای هم به زمان بازگشتش به ایران برای سرمربیگری در پرسپولیس داشته است.

قطبی در پاسخ به این سئوال که به عنوان یک مربی آمریکایی در ایران، بازگشت به کشورتان خود چگونه بود؟ گفت: این اتفاق برای اولین بار در ۳۰ سال رخ می‌داد و بسیار سورئال و ترکیبی از احساسات زیادی بود. برای هر کسی که کشور خود را در سنین جوانی ترک و مهاجرت می‌کند، این یک زندگی چالش برانگیز است. در کشورتان شما یک خارجی هستید؛ شما متفاوت هستید و انگلیسی زبان دوم است.

وی تاکید کرد: در بازگشت به ایران، هنوز احساسی را که در پرواز داشتم به یاد دارم. چند هزار نفر در فرودگاه منتظر آمدن من بودند. اشک در چشمانم حلقه زده بود. واقعاً از نظر عاطفی تحت تأثیر قرار گرفتم. دیدن مادرم، که ۳۰ سال بود ندیده بودم، بسیار خاص بود. این احساس شگفت انگیز بود.

سرمربی پیشین تیم فوتبال پرسپولیس همچنین از فضایی که علیه او در فوتبال ایران وجود داشت گلایه کرد و گفت: صادقانه بگویم، این یک شوک فرهنگی بود. احساس می‌کردم یک خارجی هستم. اکثر اهالی فوتبال با من رفتار خوبی نداشتند، زیرا آنها به نوعی حسادت داشتند که به من برگردم و موفقیتی را کسب کنم.

قطبی در پاسخ به این سئوال که آیا در زمان دوری از ایران، با مشکل جدی مواجه شده بود؟ اظهار کرد: دوره‌ای بود که من برای فوتبال آمریکا کار می‌کردم و ایران یک بازی دوستانه مقابل جامائیکا داشت. قرار بود برای دیدن بازی بروم ولی به من اجازه ورود ندادند.

وی افزود: زمانی که در سال ۲۰۰۷ سرمربی کره جنوبی بودم، با ایران بازی داشتیم. در دبی به دلیل نداشتن پاسپورت ایرانی جلوی من را گرفتند. من یک شهروند جهانی هستم که بی خانمانم!